Angela davis biografie

- Rentrée littéraire -
Angela Davis, l'Amérique et moi.
Le destin d'Alain Mabanckou est singulièrement lié à celui d'Angela Davis. Enfant, il voyait l'autobiographie de la militante américaine trôner dans la bibliothèque familiale, au Congo. Le visage d'Angela Davis sur la couverture le regardait déjà. Depuis, il partage le combat inlassable qu'elle mène contre le racisme et pour les droits civiques aux États-Unis.
Un jour, leurs chemins se croisent. La " rencontre " a enfin lieu. Pour Alain Mabanckou, c'est une révélation. Plus jamais il ne considèrera de la même manière son pays d'adoption, les États-Unis. Désormais, il retourne en France et au Congo avec la conviction de la fraternité chevillée au corps.
Dans un récit vibrant, où réalité et fiction se répondent, l'auteur de Mémoires de porc-épic et de Rumeurs d'Amérique offre le portrait sensible d'une des femmes les plus importantes de notre époque.

18 mei Angela Davis. Een biografie.

Deze autobiografie kent een lange geschiedenis, want ze werd voor het eerst gepubliceerd in In kwam er een tweede editie en zelfs nu, bijna 50 jaar na de eerste verschijning, komt er weer eentje. Dat is niet noodzakelijk een bewijs dat we te maken hebben met een bijzonder literair ingrijpend boek, natuurlijk, maar wel met een zeer belangrijke persoon en een zeer belangrijke ogenblik in de geschiedenis.

In het soort promotie-interview waaraan niemand kan ontsnappen bij de uitgave van een boek, zegt de nu jarige Angela Davis dat ze bijna in elkaar kromp toen ze haar biografie, die ze schreef als jarige, aan het herlezen was, “voor de manier van denken en uitdrukking”. Het boek was oorspronkelijk ook niet bedoeld als boek maar samengesteld met Toni Morrison als een opname voor een audioboek en dus letterlijk afgelezen van een tekst. De woordenschat en terminologie waren natuurlijk van die tijd en wat haar opviel – zeer homofoob. Ze stond op het punt aanpassingen door te voeren, toen ze begreep dat ze dan het boek bijna zou moeten herschrijven en -wat veel belangrijker was- dat dit niet mocht omdat het een historisch document was, een historisch verslag, een beeld van “de strijd die we toen begon