Persis bekkering biografie
Pappie Susan Sontag
Advertentie
Uit nummer dNBg #1
Kunst & Literatuur
biografie•VS
door: Persis Bekkering
Persis Bekkering had een eigen Susan Sontag. Van deze SS mocht ze haar serieusheid omarmen en zoveel lezen als ze wilde: Sontag was haar rolmodel, haar demon, haar daddy. Nu de biografie Sontag van Benjamin Moser is verschenen, weet ze dat ze niet de enige is met een hoogsteigen Sontag en ontdekt ze wat er schuilgaat achter dit ideaalbeeld van eruditie. En dat is niet altijd fraai.
Verder lezen?
De Nederlandse Boekengids bestaat dankzij betalende abonnees.
Sluit hier al vanaf twintig euro een abonnement af, en lees meteen deze en al onze andere bijdragen.
Liever eerst nog even rondneuzen? Dat kan met onze eenmalige gratis dagpas!
Met boekengroet,
De redactie van de Nederlandse Boekengids
PS: Al abonnee? Log dan rechts bovenaan deze pagina even in om verder te lezen.
BVDB #28
Na drie dagen in dezelfde kleren door het huis te hebben gesloft dacht ik ineens: ik heb ze al een tijd niet meer gezien, de lijstjes met tips voor thuiswerkers die overal in kranten en op internet verschenen aan het begin van de coronacrisis. Meestal stond er zoiets in als: kleed je elke dag aan, neem een douche, kam je haren, doe alsof het een gewone werkdag is waarin je gezien wordt door je collega’s. Hoe verleidelijk het ook is, blijf niet de hele dag in je slaapkloffie zitten.
Kennelijk was dat niet vanzelfsprekend en moesten we dat uit de krant halen. Maar waarom is het belangrijk om schoon en in gestreken kleren aan je bureau te zitten? Misschien dat je daarmee iets naar jezelf communiceert. Over dat je zorg verdient, self care, of iets over integratie van lichaam en geest, buiten en binnen. Ik zou graag eens een experiment zien waarin een groep thuiswerkers een week in pyjama moet werken en een andere groep in kantooroutfits,waarna prestaties en mentale gezondheid van de twee groepen met elkaar worden vergeleken.
Susan Sontag deed graag alsof haar lichaam niet bestond. Dat schreef ze in haar dagboek. Ze hield ook niet van wassen. Als ze een weekend alleen thuis was en geen afspraken had, werd ze later aangetroffen in dezelfde kleren als dagen terug, met
Michiel de Ruyter,
een heldenleven in plichtsvervulling voor het vaderland
Plaatwerk, voorafgegaan door een beknopt overzicht van leven en werk van de Nederlandse vlootvoogd Michiel Adriaensz de Ruyter ().
Nederlands | 42 pagina&#;s | Holle, &#;s-Gravenhage |
Gedrukt boek
Persis Bekkering Een heldenleven Recensie Waardering
Persis Bekkering is al wel enigszins bekend als literatuurcriticus en muziekrecensent. Nu heeft ze haat debuutroman geschreven met als titel Een heldenleven, verschenen bij Uitgeverij Prometheus op 8 januari Zodra de roman gelezen is door een van onze redacteuren kun je hier de Persis Bekkering Een heldenleven recensie en waardering lezen.
Met Een Heldenleven van Persis Bekkering werd ik, als min of meer cultuurbarbaar, de kunstwereld ingeslingerd. “Als een warme zandstorm verspreidde de muziek zich door het hotel.” Met zo&#;n openingszin heeft de auteur mij meteen te pakken. Dat vind ik fijn. Deze debuutroman bestaat uit twee afzonderlijke delen waarin respectievelijk twee violisten en een kunstschilder op zoek zijn naar de zin, hun drijfveren, hun perfectie, hun maatschappelijke relevantie van het kunstenaarsleven. Deze zaken komen allemaal langs in dit boek.
Vraagt muziek om perfectie of om passie?
Het fin du siècle-orkest is op tournee in Italië en daar in een hotel in Rome klinkt de warme zandstorm. Deze storm blijkt te worden veroorzaakt door Igor en wordt gehoord door Adrian, de concertmeester van dit orkest. Voor dit orkest staat Een Heldenleven van Richard Strauss op het programma. Een solo hieruit klonk d
Signalement: Een heldenleven – Persis Bekkering
Deel FacebookTwitter
Een heldenleven is een ode aan de perfecte dubbelganger, de honderd-tienprocentmens igor (een hoofdletter vonden zijn ouders dictatoriaal). Igor is de man die honderd procent voor zijn passie gaat, die met zijn virtuoze vioolspel de perfectie bereikt en zelfs met tien procent overstijgt, de man die ook nog voor veertig procent van de wereld is. Iedereen wil igor Goldschmeding zijn, maar wie wordt geconfronteerd met de held uit deze debuutroman van Persis Bekkering (), kan alleen maar plaatsmaken:
Toen ik hem ontmoette, bestormde hij de helling met zijn viool. Ik zag hem niet aankomen. Je moet altijd uitkijken voor hardrijders, een baan naar rechts opschuiven, maar iemand die op lichtsnelheid op je af komt rijden, knalt onvermijdelijk op je in.
Bekkering situeert haar roman in een wereld die ze als journalist klassieke muziek voor de Volkskrant goed kent. De perfectie van igors vioolmuziek glijdt door de openingspagina’s. ‘Als een warme zandstorm verspreidde de muziek zich door het hotel,’ zegt Adrian Zeitblom, ‘slechts’ honderd-procentman, vioolsolist en verteller van het eerste gedeelte. Nooit eerder hoorde hij iemand zo zuiver spelen, zoals op een cd-opname waar elke imp