Kolumba museum

Serge Schoemaker (Amsterdam, ) studeerde architectuur aan de Technische Universiteit in Delft en aan de Eidgenössische Technische Hochschule (ETH) in Zürich, Zwitserland. In won hij met zijn afstudeerproject de Archiprix International.

Hij werkte van tot voor Harder & Spreyermann Architekten in Zürich, aan verschillende winnende prijsvraagontwerpen. Van tot werkte Schoemaker voor de Zwitserse architect en winnaar van de Pritzker Price Peter Zumthor, als projectarchitect van het prijsbekroonde Kunstmuseum Kolumba in Keulen. Het museum is op subtiele wijze versmolten met de ruïnes van een laat-gotische kerk, terwijl het de geschiedenis en essentie van de plek in ere behoudt.

Na de voltooing van het museum in , richtte hij in Amsterdam Serge Schoemaker Architects op. Naast eigenaar van zijn architectuurbureau is Schoemaker gastdocent bij verschillende architectuurscholen in Nederland. Zijn werk is regelmatig gepubliceerd en bekroond. In maakte Schoemaker internationaal naam met de transformatie van het UNESCO-werelderfgoed Fort van Hoofddorp, onderdeel van de voormalige Stelling van Amsterdam.

Schoemaker won de NRP Gulden Feniks en de Pieter van Vollenhovenprijs , twee prestigieuze erkenningen voor de meest excellente voorbeelden van transformatie- projecten in Nederland.

BIOGRAFIE

KLEI - ERVARING

Academie Leuven bij Fabienne Loyens en Ann Renders. 
Masterclasses o.a. bij Anne Bullot, Jürg Bächtold, Gabrielle Koch, SeungHo Yang.

INSPIRATIE

Akiyama Yo, Claudi Casanovas, Giuseppe Penone, Jane Perryman, Peter Zumthor, Richard Serra, Vladimir Skoda

 

TENTOONSTELLINGEN

Dommelhof Neerpelt

Industriepark Haasrode

Baljuwhuis Galmaarden

Kunstwedstrijd Oud-Heverlee: prijs van de pers

MCH Leuven

Firma Deckers Haasrode

Kunstwedstrijd Oud-Heverlee: eerste prijs

Promenade artisanale Mélin

UCL Brussel groepstentoonstelling

Deelname kunstroute Leuven

Hannah-huis samen met Alexei Tenerin

Deelname kunstroute Leuven

Dubbeltentoonstelling met Eve Delsemme

Kunst op het hof in Neerpelt

Deelname kunstroute Tourinnes-la-Grosse

Deelname kunstroute Leuven

Tentoonstelling met Moniek Mollet en Yves Van Tricht

Groepstentoonstelling 'Gemis en verlangen' ism Hannah, Herent

Deelname kunstroute Tourinnes-la-Grosse

Deelname kunstroute Leuven

Groepstentoonstelling Cultureel Centrum "Den Blank" Overijse

Groepstentoonstelling 'Klei in beweging'  's Hertogenbosch

Clay expressions on tour Rijmenam, Ekeren en Luik

RAAK(t Mij) Cultureel Centrum De Borre Bierbee

In de nieuwe serie werken schildert Braspenning binnenruimtes

De muren van de ruimtes zijn dik en uit verf opgebouwd. Ze treden letterlijk buiten de kaders van het schilderij, wat een grote mate van ruimtelijkheid creëert. Er zijn kamers, waar voorwerpen elkaar ontmoeten. Er staat een doos, half open. Een kaal peertje hangt aan het plafond. Een stoel. Een contactdoos. Het doet menselijke aanwezigheid vermoeden, maar alles lijkt bevroren in tijd. De aanslag aan de muren bevestigt dat.

Als je wat langer lijkt, word je je bewuster van de ruimte en zie je niet alleen een kamer maar ook een half open vergeelde doos die zijn eigen binnenruimte kadert. Je kan net niet zien wat erin zit. In de muur zit een blauw vierkant gat. Een kattenluikje? Zelf benoemt Braspenning dat als ‘overgangen’. Het suggereert een ruimte achter de ruimte.

Elke begrenzing is ook een nieuw begin. En er hangt een schilderij aan de muur, een tijdstunnel. Rembrandt, Vermeer, niet de minsten. In combinatie met een peertje aan het plafond is dit niet een alledaagse situatie. Zijn we hier getuigen van een geheim en lang vergeten rovershol? Is het de bovenkamer van de kunstenaar, waar attributen uit het verleden samenkomen met de meesters uit het verleden die hij bewondert? Het levert een mysterieus geheel op,

BIOGRAPHY(EN) Hi, I am Dries Dupré a 27 year old, Architecture, nature and coffee enthousiast. I studied ‘Master in Architecture’ at the KU Leuven where i discovered the importance of sustainable Architecture. Sustainability and the use of circular, durable materials and processes is something I am very conscious about. I think moving away from a “take, make and dispose”-model is essential in the future of architecture. Throughout my work, I try to incorporate ecological design principles without compromising the concept and integrity of the project. My work is influenced by Architectural pioneers such as; Peter Zumthor, Smiljan Radic, Kazuyo Sejima, Go Hasegawa, etc..

BIOGRAFIE (NL)
Hallo, Ik ben Dries Dupré, een 28 jaar oude architectuur, natuur en koffie enthousiast. Ik heb mijn ‘Master in de Architectuur’ behaald aan de KU Leuven in Gent. Hier heb ik ontdekt wat het belang van duurzame architectuur is. Duurzaamheid en het gebruik van herbruikbare materialen en processen is iets waar ik me zeer bewust van ben. Ik denk dat weg gaan van het “take, make and dispose”- model essentieel is in de toekomst van Architectuur. Doorheen mijn werk tracht ik deze duurzame gedachtenhang te verwerken in mijn werk zonder  te moeten inboeten op het co

peter Zumthor

In heeft Museum De lakenhal mij uitgenodigd om een groot werk te maken op een wand van 11 bij 4,5 meter in de Meelfabriek in Leiden. Dit prominente gebouw zou in de komende jaren onder handen genomen worden door de Zwitserse architect Peter Zumthor.

Recensie Sandra Smallenburg (NRC)

(Over de tentoonstelling in de Meelfabriek door de Lakenhal) En dan, als een fantastisch slotakkoord, is er de monumentale muurschildering van Maurice Braspenning, die het hoofd van Peter Zumthor als een soort zwerfkei tussen vloer en plafond heeft geklemd. Ik vind het wel een mooi idee dat als de architect straks zelf het gebouw komt bezoeken, hij oog in oog staat met zijn reusachtige spiegelbeeld. En dat hij dus straks zijn eigen hoofd eruit moet slopen, als de verbouwing gaat beginnen. Maar voorlopig blijft de wandschildering nog wel even bestaan, net als de graffiti en de krabbels van de arbeiders van vroeger. Ik hoop ontzettend dat dit fantastische initiatief een vervolg krijgt. Dat er nog veel meer mooie kunstenaarsbijdragen zullen komen in de fabriek. En dat uiteindelijk de kunst een vaste plek gaat krijgen in dit enorme complex.