Matthijs schouten biografie
Moeder Aarde is de spiegel van onze ziel. Dus we kunnen maar beter in actie komen
Wat hebben klimaatverandering en de burn-out epidemie met elkaar gemeen? Ze worden beide veroorzaakt door een systeem dat puur en alleen draait om economische groei. Door ervoor te kiezen om niet langer als vervreemde consument, maar als verbonden mens door het leven te gaan, kunnen we onszelf én de aarde herstellen.
Het natuurlijke landschap is als een spiegel van onze ziel. Terwijl we de aarde kapotmaken, neemt het aantal mensen dat zich wanhopig, gefrustreerd en angstig voelt toe. Steeds meer ouders krijgen vragen van bezorgde kinderen. En klimaatdepressie is inmiddels meer dan een modewoord. Bovendien creëert het huidige economische systeem dat groei boven alles stelt een ratrace waar steeds meer mensen aan onderdoor gaan, zowel fysiek als mentaal.
Toch schuilt er in deze op het eerste gezicht vrij uitzichtloze situatie hoop. Want als we onszelf niet langer van de aarde vervreemden, maar onze verbinding met de natuurlijke wereld herstellen, kunnen we ook onszelf herstellen. Ieder mens bestaat immers bij de gratie van de natuur. En binnen het ecosysteem Aarde zijn we met alles en iedereen verbonden. Door terug te gaan naar die kern, keren we terug naar wat ons mens maakt. Met een hele ba
Kijktip: Je kunt niet zonder betekenis zijn
Net zo groot als de ecologische crisis is onze crisis van machteloosheid. Het gevoel dat we als individu geen verschil kunnen maken. Maar doordat we onderdeel zijn van een ecologisch geheel, co-creëren we de wereld iedere dag. Je kunt niet zonder betekenis zijn, dat is de hoopvolle boodschap van deze gelijknamige documentaire.
“Toen mijn jongste zoon Finn in mijn leven kwam, was ik al Ik besefte me dat mijn leven eindig was en de dood werd ineens een onderwerp”, vertelt lector Betekeniseconomie Kees Klomp in de documentaire ‘Je kunt niet zonder betekenis zijn’, waarin hij op zoek gaat naar een nieuw economisch narratief dat de basis zal vormen voor zijn onderzoek de komende jaren. “Het idee dat mijn kinderen het, vanwege de crises die op dit moment spelen, wel eens heel erg moeilijk kunnen gaan krijgen als ik er niet meer ben, is voor mij onverteerbaar. Dat heeft bij mij een enorme drang losgemaakt om ze iets van hoop te bieden.”
Ecologisering van de wereld
“Waar je ook kijkt, de economie domineert. Hierdoor staat welvaart boven welzijn, putten we de natuur uit en zien we onszelf niet als mens, maar als consument. Deze economisering van de samenleving is een enorme amputatie van de werkelijkheid”, gaat Kees verder. “Als je
Onze keynote Matthijs Schouten had op vrijdag 29 mei een indrukwekkende webinar over Leren van de Natuur. Er waren veel geïnteresseerden die aandachtig het verhaal van Matthijs volgde. Tijdens de webinar waren nog meer meer vragen en antwoorden die we graag nog willen delen. Bij deze dus nog de vragen én de antwoorden! Benieuwd naar zijn keynote? Beluister de webinar hieronder nog een keer!
Rik: Ken je misschien platforms waarbij we dit soort kwesties verder kunnen bediscussiëren?
Ja, de volgende platforms kunnen hiervoor interessant zijn; Club Groeneveld en Parlement de Dingen
Frans T: Zou je ook niet kunnen zeggen dat voor de natuur de mens er helemaal niet toe doet? Ook al maken we er deel van uit?
Als de mens er niet (meer) zou zijn dan gaat de natuur gewoon verder. In die zin doen we er niet toe. Maar met de aanwezigheid van de mens doet de mens er zeker toe. Nu, in het Antropoceen, zijn wij zelfs een kracht geworden die welhaast groter is dan welke andere natuurkracht dan ook. Daarmee zetten we de natuur onder grote druk en – zo zou je zelfs kunnen zeggen – veroorzaken we veel lijden voor niet-menselijke levende wezens.
Matthijs vd G: Je gaf aan dat de coronacrisis ons wereldbeeld versneld aan het veranderen is. Wat zijn andere aspecten dat ons werel Matthijs Schouten: “De natuur moet weer de basis worden van alles”
Voor het toekomstig welzijn van al het leven op Aarde is het van cruciale betekenis dat we op zoek gaan naar wezenlijk samenleven en samenwerken met de natuur, stelt natuurfilosoof en ecoloog Matthijs Schouten. In dit gastartikel pleit hij voor het natuurcontract als basis van ons landbouw- en voedselsysteem.
Al meer dan 25 jaar werk ik met studenten in de Burren, een karstlandschap aan de Ierse westkust. In brochures voor toeristen wordt het gebied omschreven als a true Irish wilderness. Niets is echter minder waar. Zo’n jaar geleden vestigden zich hier boeren; ze kapten de toenmalige bossen en begonnen het landschap voornamelijk te gebruiken voor het grazen van vee. En zes millennia lang is dit zo gebleven. Nog altijd wordt de Burren begraasd door koeien: het is geen wildernis maar een oud agrarisch landschap.
Dat men dit gebied zo graag een wildernis noemt, heeft te maken met het gegeven dat het bijzonder rijk is aan wilde planten en dieren. Op een oppervlakte van niet meer dan vijfhonderd vierkante kilometer is meer dan tachtig procent van de Ierse biodiversiteit vertegenwoordigd.
Dit is een veelbetekenend gegeven. Wanneer we de Europese Habitatrichtlijn onder de loep nemen, zien we dat de ec
VA
ONBEVOOROORDEELD KIJKEN
"Geloof me, ik zal het nog meemaken dat de ministerraadsvergadering begint met een strandwandeling," zei de hoofdredacteur van het blad Ode onlangs in een interview. Een dergelijke overtuiging heeft ook de nieuwe Wageningse hoogleraar Natuurherstel, Matthijs Schouten: het inbouwen van momenten van rust en stilte komt de kwaliteit van onderzoek en beleid ten goede. Studenten met wie hij vóór het eigenlijke begin van een onderzoek eerst een dag rondloopt - zonder bodem, flora en fauna gelijk intellectueel te benoemen, gewoon alleen maar kijken en luisteren - begrijpen een landschap volgens hem beter. De Chinese landschapsschilders van weleer waren er zelfs ware meesters in.
Klik hier voor het interview.
© Chang Fu
© Chris van Orden
GLANS VAN HET ECHTE
Een asfaltweg in de plaats van een zandweg, een appartementencomplex naast de oude taverne, al gauw gevolgd door een hotel met zwembad en aanlegsteiger; in de verte schoorstenen in plaats van bomen: nieuw inkomstenbronnen, economische ontwikkeling, maar ook milieuproblemen en cultuurverlies. Van Friesland tot Griekenland en Thailand - de botsing is steeds dezelfde. Geschillen vol wederzijds onbegrip: de roep om vooruitgang tegenover het ve
Matthijs Schouten: “De natuur moet weer de basis worden van alles”
Voor het toekomstig welzijn van al het leven op Aarde is het van cruciale betekenis dat we op zoek gaan naar wezenlijk samenleven en samenwerken met de natuur, stelt natuurfilosoof en ecoloog Matthijs Schouten. In dit gastartikel pleit hij voor het natuurcontract als basis van ons landbouw- en voedselsysteem.
Al meer dan 25 jaar werk ik met studenten in de Burren, een karstlandschap aan de Ierse westkust. In brochures voor toeristen wordt het gebied omschreven als a true Irish wilderness. Niets is echter minder waar. Zo’n jaar geleden vestigden zich hier boeren; ze kapten de toenmalige bossen en begonnen het landschap voornamelijk te gebruiken voor het grazen van vee. En zes millennia lang is dit zo gebleven. Nog altijd wordt de Burren begraasd door koeien: het is geen wildernis maar een oud agrarisch landschap.
Dat men dit gebied zo graag een wildernis noemt, heeft te maken met het gegeven dat het bijzonder rijk is aan wilde planten en dieren. Op een oppervlakte van niet meer dan vijfhonderd vierkante kilometer is meer dan tachtig procent van de Ierse biodiversiteit vertegenwoordigd.
Dit is een veelbetekenend gegeven. Wanneer we de Europese Habitatrichtlijn onder de loep nemen, zien we dat de ec
VA
ONBEVOOROORDEELD KIJKEN"Geloof me, ik zal het nog meemaken dat de ministerraadsvergadering begint met een strandwandeling," zei de hoofdredacteur van het blad Ode onlangs in een interview. Een dergelijke overtuiging heeft ook de nieuwe Wageningse hoogleraar Natuurherstel, Matthijs Schouten: het inbouwen van momenten van rust en stilte komt de kwaliteit van onderzoek en beleid ten goede. Studenten met wie hij vóór het eigenlijke begin van een onderzoek eerst een dag rondloopt - zonder bodem, flora en fauna gelijk intellectueel te benoemen, gewoon alleen maar kijken en luisteren - begrijpen een landschap volgens hem beter. De Chinese landschapsschilders van weleer waren er zelfs ware meesters in. |
Klik hier voor het interview. |
© Chang Fu
© Chris van Orden
GLANS VAN HET ECHTEEen asfaltweg in de plaats van een zandweg, een appartementencomplex naast de oude taverne, al gauw gevolgd door een hotel met zwembad en aanlegsteiger; in de verte schoorstenen in plaats van bomen: nieuw inkomstenbronnen, economische ontwikkeling, maar ook milieuproblemen en cultuurverlies. Van Friesland tot Griekenland en Thailand - de botsing is steeds dezelfde. Geschillen vol wederzijds onbegrip: de roep om vooruitgang tegenover het ve |