Luc tuymans duurste schilderij

Hendrik de Vries

Spanje

Weinig is voor zijn artistieke en literaire werk zo belangrijk geweest als de kennismaking met Spanje, dat hem vanaf zijn kinderjaren fascineerde. Hij leerde zichzelf Spaans en maakte van tot twaalf reizen door het land. Schetsen en foto’s werden na de reis de bron voor uitbeeldingen van Spaanse kinderen, danseressen, landschappen en taferelen uit het stierengevecht. Dat laatste was voor hem een symbool voor de wisselwerking tussen heftige passie en strakke beheersing, zoals hij die ook in de Spaanse dans onderkende. Hij heeft Spanje na niet meer bezocht, maar in zijn naoorlogse werk bleven de herinneringen aan land en bewoners zijn teken- en schilderwerk beheersen. In het album Diseño jondo uit zijn pen- en penseeltekeningen van koppen verzameld die een mengsel vertonen van schoonheid en demonie. Hoewel hij bij wijze van uitzondering enkele geslaagde portretten heeft geschilderd, was Hendrik de Vries vooral een kunstenaar van de innerlijke verbeelding waarin zich fantasie mengde met herinnerd realisme. Hij werkte nooit direct naar de natuur.

Na de dood van zijn ouders is Hendrik de Vries in getrouwd met de vier jaar jongere Riek van der Zee, met wie hij in Haren is gaan wonen in het huis ’t Woeste Hoekje aan de Onnerweg. Hij nam in ontslag bij het

De discussie over fotografie en beeldende kunst is een perpetuum mobile dat vermoedelijk tot in lengte van dagen in beweging zal blijven. Er zijn speciale musea en tentoonstellingsruimtes voor fotografie, maar anderzijds draait de foto ook mee in de ‘gewone’ kunstwereld. Adriaan Monshouwer, de onlangs opgestapte directeur van het Nederlands Foto Instituut, was van mening dat zijn instelling alleen recht van bestaan had als er aandacht werd besteed aan alle vormen van fotografie, en zeker niet in de eerste plaats aan de foto als Kunst. Aan ‘kunstfotografie’ deden de musea immers ook al. Het Amsterdamse Stedelijk Museum heeft nu zijn fotocollectie in kaart gebracht met de tentoonstelling “ x foto” en de gelijknamige publicatie. Honderd foto’s die een representatief beeld worden verondersteld te geven van de collectie van in totaal ca. werken, in het boekwerk aangevuld met een lijst van alle in de collectie vertegenwoordigde fotografen met het aantal foto’s dat van hen is verworven. Dit initiatief geeft &#; zonder dat het de opzet was &#; de curieuze status van de fotografie in een museum voor moderne kunst weer. Als eerste Europese museum op dit gebied begon het Stedelijk Museum eind jaren ’50 een fotocollectie aan te leggen: in werd hiertoe de beslissing genomen, een jaar l

Bibliotheek

Nieuw
Pas verschenen werken van leden

Dr. Jozef Weyns: Bokrijk, zin en zijn, 21 × 25 cm. Foto's: Willy Minders. Tekeningen: Herman Verbaere. 68 + 68 pag., geb., uitg. Lannoo Tielt/Den Haag, , fr.

Bokrijk - de tuin van de Vlaamse volkscultuur, zoals Dr. Jozef Weyns zegt - is bij honderdduizenden binnen en buiten onze grenzen een begrip: niet alleen een oord, waar de dorstige en hongerige zondagstripper gezellig terechtkan, maar een plaats, waar wij a.h.w. onze voorouders nog kunnen ontmoeten. Naar Gouverneur Roppe in zijn voorwoord tot dit boek zegt, zou jaarlijks het aantal bezoekers om en bij het miljoen liggen! En dan valt het licht te begrijpen, dat er wél vraag is naar een bijblijvende herinnering aan het Domein Bokrijk. Dus gaf de Bestendige Deputatie van Limburg opdracht om een mooi boek over Bokrijk uit te geven - viertalig én van niveau.

Het spreekt vanzelf, dat Dr. Jozef Weyns, dé grote bezieler van het openluchtmuseum, de aangewezen man was om de teksten te schrijven. Hij deed het op zijn manier: met hart en ziel, met een nooit in te dijken geestdrift, met bewonderenswaardige eruditie en een pen, die velen hem mogen benijden.

Het fotomateriaal lijkt ons goed gekozen en toont de meest pittoreske hoekjes uit Bokrijk

Abbott, T. K. (). Sight and Touch: An Attempt to Disprove the Received (or Berkeleian) Theory of Vision. Longman & Co.

Adler, W. (). Landscapes (L. Burchard, Ed.; Vol. 1, Number 18). Harvey Miller; Oxford University Press.

Adler, W. (). Jan Wildens. Der Landschaftsmitarbeiter des Rubens. Graf Klenau Verlag.

Agnew, J.-C. (). Worlds Apart: The Market and the Theater in Anglo-American Thought, Cambridge University Press.

Ainsworth, M. W., & Christiansen, K. (). From Van Eyck to Bruegel: Early Netherlandish Painting in The Metropolitan Museum of Art (Exhibition catalogue New York: Metropolitan Museum of Art). The Metropolitan Museum of Art.

Alexander, J. J. G. (). Medieval Illuminators and Their Methods of Work. Yale University Press.

Allart, D. (). La chute dIcare des Musees Royaux des Beaux-Arts de Belgique a Bruxellles. In J. P. Duchesne (Ed.), Mélanges Pierre Colman (Number 15, pp. –). Assoc. Sans Brut Lucratif.

Allart, D. (No Date). Sur la piste de Bruegel en Italie : les pièces de lenquête. In Fiamminghi a Roma : atti del convegno internazionale Bruxelles febbraio (Nicole Dacos ed., pp. 93–).

Allart, D., Currie, C., & Saverwyns, S. (). Le Massacre des Innocents de Pierre Brueghel le Jeune (Sibiu, Muzeul National Brukenthal). Une copie qui fait honneur à s

De beeldende kunsten als inspiratiebron voor de muziek

Muziek ingegeven door beeldende kunsten behoort tot het domein van de programmamuziek daar zij een beroep doet op buitenmuzikale elementen. Terwijl andere vormen van beschrijvende muziek zoals vogelroepen, storm, krijgsgewoel, enz., een eeuwenoude traditie kennen, kwamen pas de Romantische toondichters ertoe visuele kunst te verklanken. Voor zover bekend, was Franz Liszt de eerste die een schilderij en een beeld op muziek zette en dat in Ga naar eind1. Niet toevallig ontstond deze soort van programmamuziek tijdens de Romantiek: toen pas werd de nodige vrijheid in de uitdrukkingsmiddelen genomen om aan verregaande muzikale uitbeelding te kunnen doen. In de 19de eeuw ontstond ook de idee van het Gesamtkunstwerk, het streven naar een bundeling van de verschillende kunsten in eenzelfde artistieke belevenis, en dit werkte de toonzetting van optische kunst eveneens in de hand.