Geannoteerde biografie maken
APA-stijl opmaak van de literatuurlijst | Voorbeeld & Uitleg
Gepubliceerd op 30 maart door Julia Merkus. Bijgewerkt op 17 januari
De APA-literatuurlijst bevat alle bronnen die je hebt geciteerd in je tekst. De lijst met bronvermeldingen start op een nieuwe pagina, direct na de hoofdtekst. Volg deze instructies om je APA-literatuurlijst op te maken:
- Plaats de sectietitel “Literatuurlijst” dikgedrukt bovenaan de pagina (gecentreerd).
- Zet de bronvermeldingen in alfabetische volgorde.
- Gebruik dubbele regelafstand voor alle tekst.
- Laat bronvermeldingen vanaf de tweede regel inspringen met een tab.
Genereer foutloze APA-bronvermeldingen met Scribbr
APA-richtlijnen voor alfabetisering
Bronvermeldingen in de literatuurlijst worden alfabetisch gesorteerd op basis van de achternaam van de eerste auteur. Als de auteur niet bekend is, bepaal je de plaats in de lijst op basis van het eerste betekenisvolle woord in de titel (waarbij je lidwoorden “de”, “het” en “een” negeert).
Tekstverwerkers zoals Word of Google Docs en generators voor bronvermeldingen kunnen de literatuurlijst vaak automatisch sorteren. Het wordt lastiger om de volgorde te bepalen al
Biografie: gevecht tegen de vergankelijkheid
Gé Vaartjes
De redenen om een biografie over een schrijver te maken, lijken voor de hand te liggen: je hebt belangstelling, ja zelfs een zekere waardering voor het werk van die auteur, en daarin ligt dé motivatie om zijn levensverhaal op te tekenen. De vertrouwdheid met zijn werk leidt tot de drang zijn biografie te willen schrijven. Zo is het doorgaans. Het kan echter ook anders.
Mijn in verschenen biografie over Herman de Man (), voor velen nog steeds de auteur van dat ene boek: Het wassende water, is geschreven zonder grote betrokkenheid van mij bij zijn werk. Ik heb wel bewondering voor het een en ander in zijn oeuvre, maar zijn werk ‘als zodanig’ heeft niet mijn grootste belangstelling. En toch schreef ik zijn biografie.
Met De Man kwam ik inhoudelijk in aanraking toen ik in opdracht van de NCRV in het Letterkundig Museum research over hem deed voor een televisieportret, dat uitgezonden is in Zijn werk fascineerde mij toen al niet, maar zijn leven des te meer, gevoed door honderden boeiende brieven waarin ik toen inzage kreeg. Een joods jongetje dat begin onder meer als mollenvanger zijn draai moest zien te vinden op het calvinistische Hollandse platteland. Een zwerver, anarchis
Wie was De Zwijger?
Historici zullen het ook niet vast verwacht hebben: zelfs de ruim bladzijden van de nieuwe biografie over Willem van Oranje geven weinig definitieve antwoorden. René van Stipriaan schrijft een uiterst leesbare, en tegelijk buitengewoon goed gedocumenteerde en geannoteerde biografie over de man die zich tijdens zijn leven moeilijk liet kennen, en na zijn dood afhankelijk van religieuze en politieke voorkeuren tot vader des vaderlands of afvallige vijand werd verklaard.
Met een beetje ouderwets (protestants-christelijke) lagere schoolopleiding weet je de belangrijkste historische feitjes van de Tachtigjarige oorlog wel: slag bij Heiligerlee , inname van Den Briel (1 april, Alfa verloor zijn ‘bril’), vanaf Alkmaar begon de victorie (), het ontzet van Leiden , enzovoorts. En de moord op Willem van Oranje, in Delft. Daar eindigt dan natuurlijk de biografie. Dat die oorlog, inclusief jarig bestand, nog tot de Vrede van Munster in zou voortduren zou tegenwoordig een ‘frozen war’ genoemd worden.
Paradoxen
René van Stipriaan, cultuurhistoricus en kenner van de 16de en 17de eeuw (eerder schreef hij een biografie over Brederode) rondt deze sterke biografie af met een goed analyserend slothoofdstuk. Waarom er daarna nog een slordig en slecht opgemaakt addendu
Herman de Man omstreeks (foto uit besproken boek)
Een ellendig schoffie dat ook schrijver was
Problemenbiografie over Herman de Man
Hedwig Speliers
Pas in tweede instantie werd de belangstelling van biograaf Gé Vaartjes getrokken door het schrijverschap van Herman de Man. Zijn boek gaat dan ook vooral over het leven van de auteur van streekromans als Het wassende water en het laat veel zien van de Zeitgeist van het eerste deel van de twintigste eeuw. Aan het einde blijkt waarom de biograaf een terechte keuze maakte.
Onder de titel U hebt mij den weg gewezen publiceerde Gé Vaartjes in bij Anthos in Amsterdam een geannoteerde uitgave van de brieven die Herman de Man schreef aan de Vlaamse prozaïst Stijn Streuvels. In zijn eerste brief van 24 december vertelde De Man onomwonden wélke twee auteurs model voor hem stonden: ‘U hebt mij den weg gewezen’, schreef hij aan Streuvels, ‘en Knut Hamsun baant dien weg voor mij verder en reikt mij de hand.’ Streuvels was 51 en had veruit zijn belangrijkste werk achter de rug. De Man was een jonge kerel van 24 en stond aan het begin van zijn loopbaan als schrijver. Hij had pas zijn eerste roman Aardebanden gepubliceerd bij de gerenommeerde uitgever P.N. v
Willem Pijper: In het licht van de eeuwigheid - Een leven in brieven Bezorgd, ingeleid en geannoteerd door Arthur van Dijk Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam, Privé-domein nr. () Klik hier voor de recensie van Aart van der Wal |
Willem Pijper () gold tussen en als de grootste Nederlandse componist en een van de beste muziekcritici van dat tijdvak. Zijn composities en geschriften raakten daarna ten onrechte in de vergetelheid, maar zijn teksten kwamen in gelukkig opnieuw in beeld met de uitgave van Het papieren gevaar, zijn verzamelde geschriften die veel meer bieden dan alleen zijn twee bundels De quintencirkel () en De stemvork () die voor diverse malen werden herdrukt. Daarmee is de terechte revival gelukkig nog niet ten einde. Zeker twee mensen waagden zich aan een biografie (Wim Kloppenburg van wie postuum een kort en nogal onsamenhangend boekje verscheen, en Harrison Ryker die al zeker twintig jaar bezig is en in aanloop daartoe enkele zeer boeiende artikelen schreef). Waarom er nog geen lijvige volwaardige biografie is die leven en werk aaneensmeedt, zoals Taruskin dat deed met Stravinsky, Frigyesi met Bart&oac