Deborah harry
Hoewel Debbie Harry al meer dan veertig jaar door het leven gaat als icoon en zelfs na haar zeventigste nog hele zalen in extase brengt als frontvrouw van de Amerikaanse band Blondie, is het verhaal achter dit icoon al die tijd een mysterie gebleven. Jarenlang gaf ze geen solo-interviews, maar was ze, onder het mom van ‘Blondie is een groep’, altijd omringd door haar medebandleden die zoveel voor haar betekenen. Tot nu.
In haar memoires vertelt Harry het verhaal van hoe een verlegen meisje uit een adoptiegezin in een klein stadje in New Jersey uitgroeit tot een fenomeen binnen de muziekwereld. En daarbuiten, want Debbie Harry is zoveel meer dan alleen de zangeres van Blondie. Naast haar solocarrière stond ze symbool voor veranderingen in de kunst, mode en cultuur. Een inspirerend boek waarin de stoere Harry laat zien zich toch ook kwetsbaar te kunnen opstellen.
Bijpassende Boeken en Informatie
Hoe Blondie ter ziele ging wordt ook in deze memoires niet duidelijk
Ze laat het filmregisseur John Waters zeggen. ‘Toen Debbie even de andere kant op keek, ging Madonna er met haar carrière vandoor.’ Daar zit wel wat in. Toen Blondie in 1982 haar laatste album voor het uiteenvallen van de band uitbracht, was de groep een geoliede hitmachine. Slimme punk met een dikke dot pop, en af en toe een snuf disco (Heart of Glass) of zelfs rap (Rapture). En eentje die in zangeres Debbie Harry een fotogeniek én sexy boegbeeld had dat in haar eentje de complete band belichaamde.
Waarom niet zij, maar Madonna de grote vrouwelijke popster van de jaren tachtig (én negentig) werd, lezen we in Face It, Harry’s biografie. Althans: de grote lijnen ervan. Want hoewel Harry (74) over 1983 (het jaar van Madonna’s debuut Holiday) spreekt als ‘het jaar waarin alles instortte’ is ze niet scheutig met details over het einde van Blondie. Ze noemt haar afkeer van de controledrift van de platenmaatschappijen, maar wat gebeurde er in de kleedkamer van de ineenstortende band?
Ze beschrijft hoe juist in dat annus horribilis Chris Stein, haar grote liefde én medeoprichter van Blondie, ziek werd. Harry wijdde zich, op de proef gesteld door een naheffing van miljoenen dollars van de Amerikaanse belasti
Blondie - Biografie
Blondie wordt in de zomer van 1974 opgericht in New York door gitarist Chris Stein en serveerster en 'Playboy bunny'-zangeres Debbie Harry. Drummer Clem Burke en keyboardspeler Jimmy Destri komen een jaar later de band versterken. Blondie staat rotsvast met beide aantrekkelijke benen midden in het New Wave Punk tijdperk.
Debuut
Hun eerste officiële LP komt uit in 1977 en wordt simpelweg Blondie genoemd. In 1978 komt de single 'Denis, Denis' uit, de eerste nummer 1-hit voor de band in Engeland. De eerste Amerikaanse nummer 1-hit is 'Heart Of Glass'. Andere bekende nummers uit de jaren ’70 van Blondie zijn ‘Presence Dear’, ‘I’m Gonna Love You Too, ‘Sunday Girl’, ‘Hanging On The Telephone’, ‘Dreaming’ en ‘Atomic’.
The Tide Is High
Op het randje naar de jaren ’80 komt daar wederom een klassieker de hitlijsten instormen namelijk ‘Call Me’. Op het vijfde album Autoamerican (1980) staat de reggae-getinte hit ‘The Tide Is High’. Door een zeldzame ziekte van gitarist Chris trekt de band zich uiteindelijk terug.
Solo
Debbie start haar solocarrière die ook bestaat uit acteren. Haar bekendste rol (lees: meest onvergetelijke) is die van Nicki in Steven Soderbergs’ Videodrome (1983). In 1999 komt Blondie terug met het album No Exit, geproduceerd door Crai
Amerikaanse zangeres
De Amerikaanse zangeres Debbie Harry was tussen 1975 en 1982 het boegbeeld van de punkband Blondie. De groep ontleende haar naam aan de geblondeerde haardos van de zangeres. Door haar aanstekelijke en gemakkelijk in het gehoor liggende songs groeide Blondie uit tot een van de succesvolste Amerikaanse punkbands.Blondie
Harry werd op 1 juli 1945 geboren in Miami, maar groeide op bij pleegouders in Hawthorne in New Jersey. Na afsluiting van haar schoolopleiding vestigde ze zich in Manhattan, waar zij onder meer in de horeca werkzaam was. Debbie Harry speelde in verschillende groepen. Met Wind in the Willows, nam zij in 1968 haar eerste plaat op. In het begin van de jaren zeventig trad zij toe tot de groep Stillettoe, waarin onder meer de bassist Fred Smith (later in Television) speelde. Later zou deze groep na verschillende naamswijzigingen Blondie gaan heten. De groep bestond in 1975 naast Debbie Harry uit Chris Stein (gitaar), Jimmy Destri (toetsen), Gary Valentine (bas) en Clem Burke (drums).Debuutalbum
In 1975 speelde de groep regelmatig in de club CBGB. Deze club werd vermaard op haar punkprogrammering. In dat jaar nam de groep in eigen beheer haar eerste single 'XDebbie Harry in biografie: ‘Blondie was een opblaaspop’
Face It is de nu uitgekomen langverwachte biografie van Debbie Harry, zangeres van de roemruchte pop-punkband Blondie. In Face It kom je niet heel veel te weten over de persoonlijke achtergrond van Debbie, die nu 74 jaar is. Ze werd geadopteerd toen ze drie maanden oud was, groeide op bij pleegouders in New Jersey en werd in een jaarboek van haar school bekroond met de titel ‘Mooiste meisje van de school’. Voordat ze zangeres werd werkte ze als fotomodel, secretaresse op het BBC-kantoor in New York, serveerster (natuurlijk!) en Playboy Bunny.
Zorgvuldig gecreëerd typetje
Debbie Harry kwam naar New York met het idee kunstschilder te worden. Maar nadat ze optredens had gezien van o.a. Janis Joplin, The Velvet Underground en de New York Dolls, koos ze voor de muziek. Ze had al snel door dat het, begin en midden jaren ’70, niet alleen draaide om de muziek maar vooral ook om het typetje, het karakter dat je neerzette. David Bowie, die regelmatig met nieuwe looks en muzikale concepten van type veranderde, was daar een heel goed voorbeeld van. Debbie koos als inspiratie voor haar karakter fantasiefiguren uit cartoons en films zoals bijvoorbeeld Barbarella, gespeeld door Jane Fonda in de g