Bep voskuijl biografie
Lezersrecensie
Anne Frank; de mensen bij wie er geen belletje gaat rinkelen, bij het horen van deze naam, zullen op één hand te tellen zijn. Ze schreef tijdens de onderduikperiode met de intentie om ná de oorlog een boek te publiceren, gebaseerd op haar dagboek. In eerste instantie schreef ze voor zichzelf, totdat ze op radio Oranje een toespraak hoorde van de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Deze wilde dat alles wat zou kunnen getuigen van het lijden onder de Duitse bezetting, na de oorlog verzameld en openbaar gemaakt zou worden, waarbij hij ook dagboeken opnoemde. Dat bleek voor Anne de drijfveer om te schrijven.
Het boek is er inderdaad gekomen, als 'Het Achterhuis', maar zelf heeft ze dat niet meer mee mogen maken.
En dan draag je ineens zorg voor onderduikers
De biografie waar het in dit geval om gaat is het verhaal van en over Bep Voskuijl ( - ). Zij was de jongste van de helpers die ervoor hebben gezorgd dat de acht leden van de gezinnen Frank en Van Pels, konden onderduiken in het achterhuis van het bedrijfspand van de firma Pectacon, waar Otto Frank directeur van was. Bep werd door Anne in haar dagboek 'Elli Vossen' genoemd, omdat ze voor alle personen waar ze over schreef, een pseudoniem bedacht.
De vro
Bep Voskuijl
Elisabeth (Bep) Voskuijl werd geboren op 5 juli in Amsterdam.[1] Ze is het oudste kind van Johannes Hendrik Voskuijl en Christina Sodenkamp. Na haar worden in het gezin nog zeven kinderen geboren: Johanna Christina, Wilhelmina Hendrika, Hendrika Petronella, Cornelia Margaretha, Johannes Hendrik, Gerda en Dina.[2]
De familie Voskuijl woonde ten tijde van Beps geboorte op het adres Reinwardtstraat 50 III. Het gezin vertrok in naar Hilversum en keerde kort voor Beps zevende verjaardag terug naar Amsterdam. De oorlogsjaren was Bep woonachtig op het adres Lumeijstraat 18 II, behoudens de periode juli ’41 – mei ’43. Toen woonde ze bij een tante op de Da Costakade 77 I.
Na enkele andere baantjes kwam Bep in bij Opekta, als opvolgster van Isa Cauvern. Ze deed allerlei kantoorwerk, en typte blijkens de kenmerken “OF/BV” Otto Franks brieven aan Nederlandse autoriteiten over de toelating van oma Holländer. Tijdens het onderduiken was Bep een van de helpers. Haar vader was ook op de hoogte van de situatie en timmerde de boekenkast die de toegang tot het Achterhuis verborg. Bep regelde vooral de levering van melk via een bezorger van de Onderlinge Bep Voskuijl was toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak met haar 23 jaar de jongste kantoorbediende in het bedrijf van Otto Frank, de firma Opekta, gevestigd aan de Prinsengracht in Amsterdam. In juli besloot Otto Frank met zijn gezin onder te duiken om de Jodenrazzia’s te ontlopen. Samen met de familie Van Pels en Fritz Pfeffer verborg het gezin Frank zich in het achterliggend pand dat later bekend zou worden als het Achterhuis door de dagboeken van Anne Frank. Bep’s vader Johan die eveneens in dienst was bij het bedrijf, maakte de scharnierende boekenkast die toegang verschafte tot de onderduikruimte. Voor voedsel en andere benodigdheden waren de ondergedoken families afhankelijk van hulp van buitenaf. Het kantoorpersoneel had zonder aarzelen deze taak voor zijn rekening genomen. Onder hen waren Victor Kugler en Miep Gies. Maar ook de jonge Bep Voskuijl hielp actief mee. Zij zorgde onder meer voor voedsel en voorzag de jonge onderduikers van schriftelijke studies van de LOI. Joop van Wijk-Voskuijl, haar zoon, schreef samen met Jeroen De Bruyn een boeiende biografie over zijn moeder, uitgebracht onder de titel Bep Voskuijl. Het zwijgen voorbij. Dit boek dat opnieuw is verschenen, maar nu in eigen beheer, is een opmerkelijke biografie vanwege de diverse lagen die het boek bev Bep Voskuijl- het zwijgen voorbij is de biografie van de jongste helpster van het Achterhuis. Door Anne Frank wordt zij in haar dagboek Elli Vossen genoemd. Bep krijgt in de vele boeken die over Anne Frank en de andere achterhuisbewoners geschreven zijn maar weinig aandacht. Toch komt de naam van Bep vaak in Annes dagboek voorbij en was hun contact heel goed. Maandag, 9 augustus : No 9 is geen Achterhuis-familielid, maar wel een huis-en tafelgenote. Elli heeft een gezonde eetlust. Laat niets staan, is niet kieskeurig. Met alles kan men haar plezieren en dat juist doet ons plezier. Vrolijk en goed gehumeurd, gewillig en goedig, dat zijn haar kenmerken. Bijzonder aan dit boek is dat schrijver Jeroen De Bruyn pas vijftien jaar oud was toen hij aan dit project begon. Samen met Joop van Wijk, de jongste zoon van Bep, heeft hij vijfenhalf jaar aan de biografie gewerkt. Samen werkten zij meer dan honderd artikelen en boeken door en interviewden onder anderen Beps zussen en de jarige Bertus Hulsman, de man met wie Bep tijdens de oorlog was verloofd. Vrijdag, 9 oktober : Ook Elli is stil; haar jongen moet naar Duitsland. Ze is bang dat de vliegers die over huizen vliegen, hun bommenlast Begin februari verschijnt een heruitgave van de biografie van Bep Voskuijl, één van de helpsters van Anne Frank in het Achterhuis: Bep Voskuijl, het zwijgen voorbij. De levensbeschrijving is opgetekend door Jeroen de Bruyn en Joop van Wijk, de zoon van Bep Voskuijl. Hoewel Anne Frank in haar dagboek aangeeft zeer op Bep Voskuijl (Elli Vossen in het dagboek) gesteld te zijn, is haar rol in de geschiedenis onderbelicht gebleven. Op Historiek plaatsen we twee fragmenten die suggereren blijkt, dat Bep en Johan Voskuijl een andere rol in de onderduik speelden dan eerder aangenomen. Volgens Bep stond Pfeffer [red: onderduiker/tandarts] erop ‘dat hij de eerste rechten had, omdat hij ouder was’. Zo had hij de gewoonte om een middagdutje te doen, wat Anne niet beviel, omdat ze dan roerloos in haar kamertje moest blijven zitten. Als Pfeffer zijn wil toch doordreef – want dat karakter had hij – dan had hij volgens Bep cynisch uitgedrukt ‘veel moed!’. Bep kon zich tijdens de onderduik verplaatsen in Anne, maar ook in Pfeffer. Ze wist dat hij via Miep een correspondentie voerde met zijn niet-joodse verloofde Charlotte Kaletta, die hij vreselijk miste. Hoewel Charlotte niet wist waar Pfeffer zich bevond, waren het riskante acties. Toch negeerden de helpers de moppe
Boeken met een ster
Bep Voskuijl, de onbekende helpster van het achterhuis
Huis- en tafelgenote ()