Titus livius biografie

Geschiedschrijver van Rome

Titus Livius is iemand van wie we graag meer zouden willen weten, zowel over zijn leven als over zijn werk. Zijn geschiedenis is de rijkste bron die we hebben op het gebied van kennis over het vroege Rome en zijn beschrijving van de oorlog met Hannibal is essentieel voor historici. Toch zouden velen de bewaard gebleven werken van Livius graag inruilen voor de werken die verloren zijn gegaan.

Livius’ Ab urbe condita(Over de stichting van de stad) beslaat boeken, waarvan alleen de nummers en bewaard zijn gebleven. Zijn werk over de latere RomeinseRepubliek is verloren gegaan, hoewel het blijkbaar zowel nauwkeurig als onbevooroordeeld was.

Livius was, zoals veel grote Romeinse schrijvers, geen geboren Romein. Hij bracht het grootste deel van zijn leven door in Rome, maar werd geboren in Padua (of, zoals kan worden afgeleid uit een vers van de dichter Martialis, in een nabijgelegen gehucht) en hij keerde daar terug om te sterven.

De lengte van Livius’ leven is onzeker. Het enige dat vaststaat is dat hij werd geboren in de jaren 50 en ongeveer 60 jaar later stierf. Bewijs in zijn teksten doet vermoeden dat hij pas laat in zijn leven begon met schrijven, waarschijnlijk toen hij al halverwege de veertig was. Zijn heldere proza en zijn vermogen om

Zoeken in deze blog

[Bij mijn mail zat onlangs de vraag welke klassieke teksten en vertalingen ik mensen zou aanraden. In deze onregelmatig verschijnende reeks zal ik een persoonlijk antwoord geven, waarbij leesplezier voorop staat. Wie zich werkelijk in de klassieke letteren wil verdiepen, kan het beste aan een universiteit aanschuiven bij een collegereeks. Voor de Latijnse literatuur kun je verder Piet Gerbrandy’s Het feest van Saturnus lezen, maar voor de Griekse en christelijke literatuur bestaat zo’n boek niet.]

Xenofon

Ik heb u eergisteren al voorgesteld aan Herodotos, de auteur van de Historiën, en aan Thoukydides, die het genre dat we gemakshalve “geschiedschrijving” noemen versmalde tot de daden van enkele grote mannen. Vandaag behandel ik enkele andere schrijvers, en dan begin ik met Xenofon, een van de onderhoudendste auteurs uit de Oudheid. Dat is ook niet zo vreemd, want behalve auteur was hij huurling, econoom, filosoof, paardenfokker, reiziger, balling, biograaf, romancier, generaal en hoveling. Met zo’n leven ben je natuurlijk niet in staat iets te schrijven dat saai is.

En inderdaad: zijn Hellenika (een geschiedenis van zijn eigen tijd), zijn biografie van koning Agesilaos en zijn geromantiseerde boek over de jeugd van Cyrus de Grote zijn buiteng



Non-fictie

BOEKEN NR. 9, NOVEMBER

Niccolò Machiavelli: Discorsi: Gedachten over Staat en Politiek

door Christophe Van Eecke

Wijze oude mannen liggen vandaag niet goed in de markt, en Machiavelli is zeer oud. Maar hij is ook zeer wijs. Er zijn weinig filosofen die na vijfhonderd jaar nog altijd brandend actueel kunnen lezen, maar als politiek filosoof heeft Machiavelli inzichten aangereikt die gisteren uit de actualiteit konden zijn geplukt. Zijn werk blijft dan ook bijzonder relevant voor iedereen die interesse heeft, zowel actief of als toeschouwer, in het politieke spel.  

Voor ons ligt een bijzonder lijvig boekwerk (meer dan achthonderd meer dan gemiddeld grote bladzijden met elk bovengemiddeld veel tekst) dat een herziene uitgave is van Paul van Hecks vertaling van Machiavelli’s Discorsi die in voor het eerst verscheen in de elegante reeks Ambo Klassiek (de rode stofwikkels met witte opdruk). Naast een herwerkte vertaling biedt deze editie ook een bijzonder forse inleiding van boeklengte, een aanzienlijk uitgebreid notenapparaat, en als klap op de vuurpijl een vertaling van het eerste commentaar op de Discorsi door Francesco Guicciardini, op zijn beurt ook nog eens voorzien van een omstandige inleiding. Kortom, vier boeken in é&eacut


Oudheid - Online Bronnen

algemeen

Historische uittreksels, engelstalige bibliografische database

The Ancient history Bulletin: Complete artikelen van Voornamelijk Griekse en Romeinse geschiedenis

Griekenland

Overzicht Klassieke bronnen online

Een kleine greep uit het aanbod:

Aeschylus

Herodotus

Thucydides

Xenophon

Rome 

Overzicht Klassieke bronnen online

Een kleine greep uit het aanbod:

Augustus - Res Gestae (Latijn)

Caesar - Oorlogscommentaren

Caesar: The Alexandrian Wars ( 89k download)

Cicero - Brieven

Werken van Flavius Josephus

Flavius Josephus homepage site gewijdt aan joods historicus die leefde van 37 ad tot ad. Met biografie en uittreksels uit zijn werk, waaronder beschrijvingen van Jezus van Nazareth. Verder commentaar, links, bibliografie.

Livius - De geschiedenis van Rome (boeken )

Titus Livius Ab urbe condita (Geschiedenis van Rome), eerste tien boeken online, in Latijn en Engels, met kruisverwijzingen in de tekst.

Philo van Alexandrië

Polybius - Punische oorlogen

Plutarchus

Portret van Cleopatra op basis van Plutarchus

Sozomen ( - ca. )

Suetonius

Symmachus

Tacitus - Annalen

Vitruvius' De Architectura (ca. 25 v.C.), complete tekst van de tien delen, in Latijn, Engels, Spaans, Frans.

Egypte

Duke papyrus archives b

Oorlogvoering bij de Kelten

1. Kelten Algemeen

Kelten vroeger en nu

Kelten vroeger
Kelten is de naam van een Indo-europese bevolkingsgroep afkomstig uit Midden - Europa, vermoedelijk benoorden de Alpen. Vanaf ongeveer v. Chr. begonnen zij zich in noordwestelijke richting te bewegen tot zij rond v. Chr. het grootste deel van West-Europa bewoonden.

Kelten nu
Dat de Kelten zich over een zeer groot gebied gevestigd hebben, is nog aan veel woorden zoals eigennamen te herkennen waar het element "Gal" voor "Kelt" in voorkomt:

- Galicië (Spanje)
- Gallië (oude naam voor Frankrijk)
- Galatië (streek in Klein-Azië, thans Turkije)
- Gaelic (Gaelische familie Keltische talen, waaronder Schots-Gaelisch, Iers-Gaelisch)

De Keltische Cultuur

Of er werkelijk sprake is geweest van een volk waarvan de leden zichzelf beschouwden als "Kelt" is niet zeker. Waarschijnlijk was de eerste groep waarvan hun identiteitsgevoel uitging hun eigen plaatselijke stam, die vaak met andere Keltische stammen rivaliseerde, en was een meer "universeel" Keltisch gevoel niet zo belangrijk. Wel is zeker dat er sprake is geweest van een Keltische cultuur met veel gemeenschappelijke elementen. De Kelten maken vaak gebruik van prehistorische bouwwerken om er hun eigen feestelijkhed