Sacha polak biografie
Wie maken de dienst uit in de Nederlandse filmwereld? Wie hebben de meeste petten op? In verscheen aan de vooravond van het Nederlands Film Festival in het Volkskrant Magazine de eerste Nederlandse Filmbonzen Top 25, opgetekend door Maarten Bömer en Jan Pieter Ekker. Ryclef Rienstra (destijds directeur van het Filmfonds) stond op 1, op de voet gevolgd door Jac. Goderie (Pathé, Preview) en Gamila Ylstra (FINE). Na een afwezigheid van een jaar is de lijst nu terug in de Filmkrant. Met oude bekenden als Lauge Nielsen, Dick Maas en Sandra den Hamer, die twee jaar geleden ook al aan de knoppen draaiden, én met een groot aantal nieuwe namen. Wie is wie, en wat is de pikorde?
Legenda
Groen = stijger ten opzichte van
Oranje = gelijk ten opzichte van
Rood = daler ten opzichte van
Het cijfer achter de functie duidt op het aantal keren dat men sinds in de lijst is opgenomen.
1 (2) Doreen Boonekamp
directeur Filmfonds (12)
Boonekamp, een daadkrachtige allemansvriend/workaholic/control freak met goede contacten van Den Haag (de politiek) tot Amsterdam (het filmveld) is bezig een revolutie door te voeren bij het Filmfonds: vanaf volgend jaar wordt het geld verdeeld door consulenten en screens in plaats van commissies en intendanten. Wat er in de ni
Herlezen: Orlando. Een biografie &#; Virginia Woolf
Levens langs de literaire meetlat
Wetende dat er bij de buren een Engelse Orlando op mij stond te wachten, kocht ik de goedkoopst mogelijke editie die ik in het Nederlands kon vinden. De kleine lettertjes nam ik voor lief. Kleine lettertjes waren toen nog geen probleem.
Wanneer ik de sobere pocket precies kocht, weet ik niet meer, maar ik vermoed dat het was toen Portrait of a Marriage op televisie werd uitgezonden. Dat is inmiddels al weer bijna dertig jaar geleden. Bijna net zo lang geleden is het dat Orlando, de film die Sally Potter op basis van de roman maakte in de bioscopen te zien was. De film en de serie vormden het decor waartegen ik de roman van Virginia Woolf las. Eigenlijk wilde ik vooral weten hoe het met die Vita Sackville-West, op wie Virginia Woolf Orlando liet lijken en aan wie zij haar roman opdroeg, zat.
Levens beschrijven
Dat Orlando naadloos past in het oeuvre van Virginia Woolf, daarvan had ik toen nog nauwelijks een idee. Dat oeuvre wenste ik te bewaren tot het moment waarop ik de erfgename was geworden van haar werk.
Hoe hoog Virginia Woolf, hoewel ze het schrijven van Orlando aanvankelijk alleen als afleiding zag, de lat legde en in haar zesde roman opnieuw afrekent met (literaire
Mentorles met uitgever Mizzi van der Pluijm: 'Als ik een keuze maak, zorg ik er zelf voor dat het ook de juiste wordt'
In Mentorles vragen we oprichters, besluitvormers, spinnen-in-het-web en andere vrouwen die in hun werk aan belangrijke knoppen zitten of vakinhoudelijke invloed hebben, hoe ze hun werk doen.
Mizzi van der Pluijm (56) is uitgever bij Uitgeverij Pluim, die ze in oprichtte. Daarvoor werkte ze dertig jaar bij uitgeverij Atlas Contact, waarvan de laatste zes jaar als directeur-uitgever. Ze ging er in weg, omdat ze te weinig vertrouwen had in de toekomstplannen van VBK, het moederconcern van Atlas Contact. Een flink aantal schrijvers, waaronder Hanna Bervoets, Lieke Marsman, Joris Luyendijk, P.F. Thomése en Dimitri Verhulst, verhuisden mee naar haar nieuwe, eigen Uitgeverij Pluim. Ze woont in Amsterdam, samen met haar man Chris Kijne.
Over de gemiddelde ochtend ‘Ik zet geen wekker, daar ben ik jaren geleden mee opgehouden. Dat vind ik zo iets treurigs, wakker worden door een wekker. Ik slaap doorgaans voor twaalven, en word dan uit mezelf om zes uur wakker. Dan kijk ik op de televisie alle journaals van Nederland, België, CNN, BBC, Euronews; ik ga zo veel mogelijk af. Ik fiets daarna samen met mijn man naar de pont, waar we bij Al Ponte de lekkerste
Hemel ()
Dit mag dan wel een Nederlandse Drama film zijn, maar helaas is dat meer van toepassing op de dramatische uitvoering van het verhaal dan het verhaal zelf (welke overigens ook niet veel soeps is). En dat de uitvoering dramatisch is komt vooral door de broodmagere (je kan o.a. de ribben zien en tellen en waarschijnlijk er ook de xylofoon op spelen) en borstloze hoofdrolspeelster Hannah Hoekstra in de irritante rol van de niet sympathieke Hemel (voilà de titel van de film), die alleen maar aan seks denkt (ook doet) en om haar draait dan ook het hele verhaal, welke is opgedeeld in 8 hoofdstukken.
In deze film zit best veel bloot (o.a. continue in de eerste 10 minuten van het verhaal, wat tevens het eerste hoofdstuk is met de passende naam "Genitale fase") en dat vind ik altijd wel leuk en mooi om te zien in een film, maar omdat het bloot in deze film volledig op conto komt van Hannah Hoekstra was het eigenlijk niet leuk en mooi om te zien en had het ook wel iets weg van horror, omdat Hannah Hoekstra zo uit een concentratiekamp had kunnen komen. Dus wat dat betreft is het inderdaad jammer dat men niet heeft gekozen voor een vrouw met een normaal figuur en die ook nog borsten heeft (zoals bijvoorbeeld Eva Duijvestein, die ook in deze film te zien is),
Nieuwe Tieten ()
Nieuwe Tieten is te koop op dvd.
Kijk nu!Filmmaakster Sacha Polak (Hemel) is draagster van het erfelijk kanker-gen BRCA1 en heeft daarmee een sterk verhoogde kans op borstkanker en eierstokkanker. Haar moeder overleed op jarige leeftijd aan borstkanker, toen Sacha nog geen 1 jaar was. Al jaren weet Sacha dat zij draagster is van het gen, maar twijfelt ze wat ze moet doen. Moet zij haar borsten preventief laten verwijderen om zo de kans op borstkanker te verkleinen? Of laat ze haar borsten misschien wel voor niets weghalen en ontdoet zij zich hiermee van haar vrouwelijkheid? Sacha Polak gaat in deze documentaire op zoek naar wat de mogelijkheden voor haar zijn. Wat is er allemaal mogelijk qua protheses en implantaten? Wat zijn de ervaringen van andere jonge vrouwen hiermee? En wat betekenen hun borsten eigenlijk voor hen? En wat betekent deze zoektocht voor Sacha en voor haar vriend en familie?