Voetbal inside cast
'KRO Profiel': Henk Terlingen, de vlucht van 'Apollo Henkie'
H
et verhaal van Henk Terlingen is het verhaal van een hyperintelligente Amsterdamse jongeman, als jongste verslaggever van 'Sport in Beeld' (nu 'Studio Sport') ineens van zijn bazen de opdracht krijgt om wekenlang de centrale presentator te zijn van de grootste televisiegebeurtenis uit de geschiedenis: de landing op de maan. Terlingen kwijt zich zo briljant van die taak, dat veertig jaar na dato oud-collega's nog altijd in grote bewondering terugblikken.
Oud-nieuwslezer Joop van Zijl roemt in 'KRO Profiel' het fotografisch geheugen van Terlingen. 'Hij hoefde al die technische rapporten van de Nasa maar een keer te gezien en ze zaten voorgoed in zijn kop. Bij de live-uitzendingen interpreteerde en vertaalde hij met onwaarschijnlijk gemak elke scheet uit de ruimte. Wij, gewone stervelingen, waren de weg op de maan allang kwijt, Henk was ieders gids.'
Sportpresentator Tom Egbers, voor wie Terlingen veel later leermeester en eindredacteur zou zijn, aarzelt niet Terlingen te duiden als de beste presentator uit de geschiedenis van de Nederlandse televisie. 'Hij was steengoed, geestig, kristalhelder, analytisch, had werkelijk alles mee. Bovendien onderscheidde Terlingen zich ook nog eens als talenwonder. Hij sprak zelf
Oeuvre van Ruud ter Weijden
10 jaar Thies in colums
Beschrijving
Zeg je AD De Dordtenaar, zeg je Kees Thies. Al meer dan dan tien jaar is de columnist hét gezicht van de krant en nu verschijnt een dikke pil met van zijn columns. ,,Ik schaam me niet voor dingen die ik eerder heb beweerd.’’
Tien jaar Thies in colums is het jubileumboek van Kees Thies. Inmiddels is de columnist op zijn vaste plek in krant, op facebook en website al aan zijn elfde seizoen bezig. Door Corona is de verschijning van het boek met een jaar vertraagd.
Hij schrijft direct over de ontwikkeling van zijn Dordrecht: Ik constateer dat mijn stad wel degelijk in een positieve flow zit. Een beetje bitsig blaten hoort er bij (we zijn nu eenmaal schapekoppen) maar zeker de binnenstad is in de afgelopen decennia stukken mooier, leuker en levendiger geworden. Wie dat niet ziet moet eens wat vaker uit z’n Facebook-moppermodus komen.
Op zijn eigen website stelt de journalist zich op de volgende wijze voor:
Kees Thies, journalist, publicist, columnist moderator en televisiemaker studeerde beginjaren tachtig af aan de Academie voor de Journalistiek in Tilburg. Hij begon zijn loopbaan als dagbladverslaggever en maakte in de overstap naar televisie, waar hij programma’s maakte met onder andere Tom Egbers, Astrid Joosten, Jan Lenferi Voormalige steward Hans van der Togt (pseudoniem van Hans van Drongelen) is het meest bekend geworden als omroeper voor de AVRO en presentator van de quiz Rad van Fortuin. Van der Togt is geboren in Maastricht, maar groeit op in Heemstede. Als jongen vraagt hij zijn ouders of hij van school mag, omdat hij niet goed kan leren. Hij wil acteur worden. Zijn ouders weten hem te vertellen: 'Als je er geld mee wilt verdienen, moet je een Ko van Dijk worden'. Via zijn vader, die werkzaam is bij Heineken, komt Van der Togt in de horeca terecht, onder meer als kelner bij hotel Terminus in Den Haag. Later wordt hij steward bij vliegmaatschappij Lufthansa. Hij verhuist naar Duitsland waar hij drank en drugs leert kennen. Dit leidt tot problemen: hij wordt bij Lufthansa ontslagen wegens hasjsmokkel uit India en hij moet Duitsland verlaten. In verhuist Van der Togt naar Amsterdam. Een jaar later leert hij Chris-Paul Stapels kennen met wie hij tot een stel vormt. Met hem bezoekt hij regelmatig het stamcafé van Ramses Shaffy met wie het koppel een intieme relatie opbouwt. Niet veel later staat er een advertentie in de krant dat de omroep een opvolger zoekt voor Ruud ter Weijden bij Sportpanorama Geboren : 13 september - Budapest (Hongarije) Hans van der Togt
Onstuimige jeugd
OmroepcarrièreLADINSZKY Attila
Overleden : 14 mei - Budapest
Club(s) : Tzoltó Dózsa (juniores, '68), FC Tatabánya Bányász ('69, 33 wedstr., 8 goals), Vasas Budapest ('71, 17 wedstr., 0 goals), Rott-Weiss Essen (West-Duitsland, 1/7//12/'71, niet gespeeld), Feyenoord Rotterdam (Nederland, 1/1//7/'73, 25 wedstr., 10 goals), RSC Anderlecht ('75, 52 wedstr., 27 goals), Real Betis (Spanje, '78, 60 wedstr., 17 goals), KV Kortrijk ('79, 21 wedstr., 2 goals), US Valenciennes-Anzin (Frankrijk, '80, 27 wedstr., 6 goals), Toulouse FC (Frankrijk, '81, 11 wedstr., 2 goals), Amarante FC (Portugal, '83).
Positie: Aanvaller
"Un, deux, trois: Attila est là!" Het werd in het seizoen een wekelijks terugkerend refrein in de stadions waar Anderlecht zijn zegehonger poogde te stillen. Een paar maanden eerder werd Attila Ladinszky, bijgenaamd 'Le Gitan' (The Gipsy), geboren op 13 september , in zeven haasten aangeworven van bij Feyenoord Rotterdam om de bekerfinale te spelen tegen Standard Liège en bij wijze van kennismaking tekende de Hongaar-met-de-lange-manen de enige twee goals