Ruud koole biografie

De uitgever omschrijft het boek als volgt: "Haagse jaren van Theo Brinkel is een onthullende autobiografie en een uniek historisch document ineen." Dat is een merkwaardige zin. Het gaat over Lubbers, maar Brinkel is de auteur. Dus is het geen autobiografie. En als het werkelijk onthullend zou zijn dan is het vanzelfsprekend een uniek historisch document. We hebben het hier namelijk over de man die gedurende twee decennia een hoofdrol speelde in de Nederlandse politiek. Minister van Economische Zaken in het kabinet Den Uyl ( – ), fractieleider van het CDA ( – ) en premier van drie kabinetten tussen en

‘Haagse jaren’ is een terugblik van Lubbers op zijn politieke loopbaan, opgeschreven door Theo Brinkel. Ook de internationale verwikkelingen komen aan bod. Daarbij ligt het accent op de Europese samenwerking. Theo Brinkel is de auteur van de inleiding (‘Opmaat’). Daarin schetst hij een mooi portret van Lubbers als mens en politicus. Vervolgens schuift Brinkel zijn toetsenbord aan de kant en laat hij Lubbers aan het woord. Tussen en spreken Lubbers en Brinkel (CDA-insider) 15 keer met elkaar. De bedoeling is uitdrukkelijk de politieke memoires van Lubbers vast te leggen. Wat is het resultaat?

Het is in ieder geval geen “onthullend” verslag geworden. We volgen Lubbers op zijn

R.A. (Ruud) Koole

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op

Voor de overige ruim biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? als u daar belangstelling voor heeft.

Op bovenstaande tekst en gegevens zijn auteursrechten van PDC van toepassing; overname, in welke vorm dan ook, is zonder expliciete goedkeuring niet toegestaan. Ook de afbeeldingen zijn niet rechtenvrij.

De biografieën betreffen vooral de periode waarin iemand politiek en bestuurlijk actief is of was. PDC ontvangt graag gemotiveerde aanvullingen of correcties.

Afscheid nemen blijft een lastige kunst, ook in de politiek ★★★☆☆

In de nacht van 13 op 14 oktober deed de moderne tijd zijn intrede in de Nederlandse politiek. Tot dan was het politieke bedrijf iets geweest dat zich op enige afstand afspeelde, en via krantenberichten met vertraging de burger bereikte. Bij de crisis die de geschiedenis zou ingaan als de Nacht van Schmelzer, waren tv-camera’s aanwezig. Zo kon de thuisblijver zien hoe de koele, strategisch vaardige KVP-leider Schmelzer afrekende met de emotionele, tragische premier Cals. De thuisblijver wist genoeg: zijn sympathie ging uit naar Cals, Schmelzer werd, met dank aan cabaretier Wim Kan, een gladde teckel.

‘Na de nacht van Schmelzer is het met Schmelzers politieke positie nooit meer helemaal goed gekomen’, constateert de Leidse hoogleraar Henk te Velde, auteur van een reeks prominente boeken over de Nederlandse politiek. Hij is, met Diederick Slijkerman, samensteller van Slotakkoord, dat sinds de Nacht van Omtzigt onverhoeds brandend actueel leek te worden.

Want welke typologie zou het politieke einde van Mark Rutte ten deel zijn gevallen? Te Velde benoemt drie varianten: allereerst de door een val abrupt gebroken ambitie. Denk aan LPF-minister Bomhoff, aan Vogelaar of Eurlings. Dan is er de teleurstelling aan h

Hans Daalder en de Nederlandse politicologie

Op bijna jarige leeftijd overleed vorige week Hans Daalder. Zelf als politicoloog opgeleid aan de ‘zevende faculteit’ in Amsterdam, werd hij de oprichter van de vakgroep, later Instituut, politieke wetenschap in Leiden. Daar bleef het niet bij. Zowel in Nederland als in de internationale politicologische wereld heeft hij veel sporen getrokken. Hij was &#; vaak als initiatiefnemer &#; betrokken bij de oprichting van verschillende opleidingen, instituten, organisaties en tijdschriften op zijn vakgebied. Zijn organisatietalent koppelde hij aan een groot intellect en een weergaloos geheugen. In zijn ‘herinneringen van een gewoon hoogleraar’ die hij in onder de titel Universitair panopticum publiceerde, heeft hij verslag gedaan van een leven ten dienste van de (politieke) wetenschap. Voor velen was hij een leermeester.

Al jong kwam hij in contact met politicologen van grote naam en faam. Dat kwam door zijn grote internationale gerichtheid. Tijdens zijn studie verbleef hij een jaar in London (LSE); daar schreef hij zijn eerste Engelstalige artikel over de Nederlandse politiek (). Nog jong ontmoette hij mensen als Carl Friedrich, Robert McKenzie, Michael Oakshott en Samual Finer. Na zijn promotie in Amsterdam in op het Britse kabi

Koole, ruud definities

Koole, Ruud

Geb. - Dr. Rudolf Anton (Ruud) Ruud Koole is geboren en getogen in Zeeland. Na zijn middelbare schooltijd woont hij in Groningen, waar hij contemporaine geschiedenis studeert en later acht jaar lang directeur is van het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen van de universiteit. In de twee jaar daartussen verblijft hij i
Gevonden op

Koole, Ruud

Geen exacte overeenkomst gevonden.