Tom lanoye beste boeken

Tom Emiel Gerardine Aloïs Lanoye werd op 27 augustus , het jaar van de Brusselse wereldtentoonstelling, geboren in Sint-Niklaas als laatste van 5 kinderen in een slagersgezin. In de volkse Elisabethwijk, op de hoek van de Antwerpsesteenweg met de Dokter-Van-Raemdonckstraat, baatten vader Roger Lanoye en moeder Josée Verbeke een succesvolle slagerij uit. Moeder Josée was een gevierd amateuractrice. Liefde voor het theater en een stevig mercantiel talent, twee pijlers van zijn schrijverschap, kreeg Lanoye naar eigen zeggen ‘met de filet-pure mee ingelepeld’.  

Vanaf liep Lanoye school in het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas. Daar kreeg hij Nederlands van de Vlaamsgezinde leraar en dichter Anton van Wilderode en vatte er een ‘banale maar allesverterende verliefdheid’ op voor een klasgenoot. Zijn collegejaren, de slagerij van zijn ouders en de vele kleurrijke figuren uit de buurt, maar ook de dood van zijn lievelingsbroer Guy en zijn moeilijke coming-out beschreef hij in de autobiografische werken, Een slagerszoon met een brilletje (), Kartonnen dozen () en Sprakeloos (), in in één cassette verschenen als De Wase trilogie.

Meer dan als verhaalstof gebruikte Lanoye zijn roots om nadrukkelijk vorm te geven aan zijn schrijverschap, literatuuropvatting én

De metamorfoses van Tom Lanoye, zestig jaar mens, veertig jaar auteur

“Tom Lanoye klopt schuim, dat weliswaar zoet smaakt, maar dat je zonder moeite kan wegblazen”, zo oordeelde theatercriticus Klaas Tindemans in De Standaard na een bezoek in aan Jamboree, het literaire “kabaretprogramma” waarmee de piepjonge Tom Lanoye langs Vlaamse cafés en zalen toerde. Tindemans zette Lanoye weg als “een briljant poseur”. En concludeerde: “Literair is Tom Lanoye een mager beestje, en als polemist trapt hij open deuren in ()”.

De geschiedenis gaf Tindemans pijnlijk ongelijk. Lanoye bleek helemaal geen eendagsvlieg of loze potsenmaker. In ijltempo ontworstelde hij zich tijdens de jaren 80 aan idolen als Jules Deelder, Johnny ‘the Selfkicker’ van Doorn en Gerrit Komrij, om zich naar het voorplan van het Nederlandstalige literaire landschap te wurmen. Door een luis in de pels liet Tom Lanoye zich overigens nimmer uit het lood slaan. Van meetaf aan spreidde hij een immens (en on-Vlaams) geloof in eigen talent tentoon. 

'Verandering heeft tijd nodig'

“Ik heb een doel, een vastomlijnd plan. Ik wil verschrikkelijk beroemd worden, afschuwelijk rijk en bemind door iedereen”, liet hij zich in in HP/De Tijd ontvallen. “Ik wist heel goed dat het me tien jaar kon kosten om door de kritiek te w

Tom Lanoye

door Valerie Rousseau

1. Biografie

Tom Lanoye werd op 27 augustus in Sint-Niklaas geboren als laatste van drie kinderen in een slagersgezin. Na zijn middelbareschooltijd waarin hij op het college van Sint-Niklaas les kreeg van Anton van Wilderode, studeerde hij Germaanse filologie en sociologie aan de universiteit van Gent. In studeerde hij af met een scriptie over de poëzie van Hans Warren. Binnen het Gentse studentenmilieu zette Lanoye zijn eerste literaire stappen. Tussen en gaf hij enkele bundeltjes uit in eigen beheer, gaf als performance poet samen met James Bordello geïmproviseerde optredens in cafés en openbare ruimtes en schreef zijn eerste polemieken voor het satirisch weekblad De Zwijger en het studentenblad Propria Cures. In verscheen zijn officiële debuut, Rozegeur en maneschijn, helse kritieken; twee jaar later volgde zijn prozadebuut, Een slagerszoon met een brilletje (). Op 27 augustus werd de stichtingsakte verleden van de naamloze vennootschap L.A.N.O.Y.E.

Door zijn uitgesproken kritische houding ten aanzien van politiek-maatschappelijke knelpunten is de schrijver nauwelijks uit de publieke opinie weg te denken. Maatschappelijk profileert hij zich samen met zijn partner, René Los, als voorvechte

Tom Lanoye

Biografie

Tom Lanoye is een compleet en veelzijdig auteur. In de statuten van zijn in opgerichte n.v. L.A.N.O.Y.E. omschrijft hij zijn werk als 'alle vormen van teksten en schriftuur, zowel voor boeken, kranten, tijdschriften en andere drukwerken als voor toneelopvoeringen, cabaret- en zangvoorstellingen, dit alles onder eender welke vorm en in de meest ruime zin van het woord'. Die brede tekstbenadering maakte van hem een van de meest gelauwerde en veelgelezen dichters, romanschrijvers, polemisten, columnisten en theaterauteurs die Vlaanderen telt. Zes romans werden met succes verfilmd en zijn theaterteksten bezorgen hem internationale bijval. Zijn oeuvre werd in bekroond met de Constantijn Huygens-prijs en in  werd Lanoye geridderd tot 'Chevalier de l'ordre français des Arts et des Lettres'. Typisch voor zijn werk is ook dat hij heel wat boeken en teksten bewerkt tot theatervoorstellingen waarin hij zelf de hoofdrol speelt. De performance ligt aan de basis van zijn schrijven: ‘Ik beschouw het performen als een onderdeel van niet alleen mijn auteurschap, maar van het auteurschap in het algemeen’.

Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig van de vorige eeuw was er in Vlaanderen een tendens merkbaar waarbij de mondelinge voordracht van po&

Tom Lanoye
Kartonnen dozen

door Jos Muyres

Achtergronden en uiterlijke beschrijving

De eerste druk van de roman Kartonnen dozen van Tom Lanoye (* te Sint-Niklaas) verscheen in september bij Uitgeverij Prometheus in Amsterdam. Vijfentwintig exemplaren werden bij die gelegenheid speciaal in karton gebonden. Inmiddels zijn dertien drukken van het boek verschenen en hebben ongeveer 60 exemplaren de weg naar het lezerspubliek gevonden, vanaf de twaalfde druk als Ooievaar-pocket. In verscheen onder de titel Pappschachteln: Roman een door Rainer Kersten gemaakte vertaling in het Duits. Verder heeft Lanoye van het boek een theatervoorstelling gemaakt.

Eigenlijk kwam Lanoye vrij onverwacht met dit boek op de proppen. Verscheidene malen had hij immers al een verhalenbundel met de titel Café Zeezicht aangekondigd. Het laatste verhaal voor deze bundel zou over een ongelukkige jeugdliefde handelen en moest zo'n veertig bladzijden gaan tellen. Tijdens het schrijven greep het onderwerp hem zo aan, dat het geheel onvoorzien uitgroeide tot een roman, die dan maar eerst op de markt werd gebracht. Dat werd Kartonnen dozen. Voor de beoogde verhalenbundel had dit een aanzienlijke vertraging tot gevolg. Deze moest opnieuw worden gecomponeerd en verscheen uiteindelijk