Cyriel verschaeve biografie
Cyriel Verschaeve
Cyriel Charles Marie Joseph Verschaeve (Ardooie, 30 april – Solbad Hall (Tirol, Oostenrijk), 8 november), was een Vlaams-nationalistischpriester en letterkundige. Wegens zijn collaboratie tijdens de Duitse bezetting van België in de Tweede Wereldoorlog en zijn Belgische terdoodveroordeling in , blijft hij omstreden.
Levensloop
Jeugd- en vormingsjaren
Cyriel Verschaeve werd geboren in een vroom katholiek gezin in West-Vlaanderen. Zijn vader, François Verschaeve (), was blauwverver. Dit hield in dat hij een kleine nijverheidsonderneming had waar linnen uit de streek gebleekt en geverfd werd. Zijn moeder Melanie Delforche () werd gekenmerkt als een zorgzame edelmoedige vrouw. Cyriels broer werd procureur des Konings in Kortrijk.
Als kind en adolescent leed Cyriel aan een aangeboren zwaarmoedigheid. Op de lagere school in Ardooie was hij een in zichzelf gekeerd weetgierig kind. Hij had een drang om veel te lezen, vooral de heldenromans van Hendrik Conscience. Boetseren leerde hij bij Henri Boncquet. Dit deed hij zijn hele verdere leven, vooral afbeeldingen van Christus, Moeder Maria en Grieksemythologische figuren.
Van tot volgde hij in het Frans de lessen aan het Klein Seminarie van Roeselare. Daar bleef de herinnering aan Guido Gezelle, Hugo Verr
versie: - redactie: Bart FM Droog
Biografie | Dichtbundels |Bloemlezingen | Google | Bronnen
Cyriel Verschaeve Geboren te: Ardooie, Gestorven te: Solbad Hall (Oostenrijk), (Her)begraven te: Alveringem Volledige naam: Cyriel Charles Marie Joseph Naamsvarianten: Cyriel Maria Jozef Karel Verschaeve; C. Verschaeve; C.C.M.J. Verschaeve; C.M.J.K. Verschaeve. Pseudoniemen: I. Oorda; Zeemeeuwe. | fotograaf onbekend. Foto afkomstig uit Lectuur Repertorium, |
Dichter, essayist, dramaturg en beeldhouwer.
Cyriel Verschaeve Studeerde aan het klein seminarie te Roeselare en aan het groot seminarie te Brugge, waar hij in tot priester werd gewijd. Volgde daarna nog colleges aan de universiteiten te Jena (onder meer bij Rudolf Eucken) en Marburg. Hij was leraar aan het college te Tielt (), onderpastoor te Alveringen en rustend priester aldaar vanaf
In zijn studietijd werd hij overtuigd Vlaamsgezind. Ontpopte zich tijdens de Boerenoorlog () tot een hartstochtelijk verdediger van de Afrikaanse 'Boeren'.
Onder het pseudoniem I. Oorda publiceerde hij een studie over de jonggestorven dichter Albrecht Rodenbach (): De dichter Albrecht Rodenbach. Kunstkamer "Kerlinga" [etc.], Brugge [etc.], Omvang 74 p. Ook versch. in de Oogstaflevering van Jo
- Bekijk de volledige tijdslijn over het leven van Cyriel Verschaeve onder de rubriek Webexposities.
Priester, dichter, denker en beeldhouwer Cyriel Verschaeve speelde een invloedrijke rol in de Vlaamse beweging.
Cyriel Verschaeve aan het strand van Knokke, [BE ADVN VFAL 33]
Van tot studeerde hij theologie aan het Groot Seminarie van Brugge. Op 12 juni werd hij tot priester gewijd in de Sint-Salvatorkerk van Brugge. Van tot was Verschaeve leraar aan het Sint-Jozefscollege van Tielt. In werd hij onderpastoor (kapelaan) in Alveringem; die functie behield hij tot in
Aan
Cyriel Verschaeve []aant.
Levensloop: Geboren te Ardooie; werd in priester; was van tot leraar aan het college in Tielt, daarna, tot onderpastoor te Alveringem. Wegens collaboratie met de Duitsers veroordeeld na de tweede wereldoorlog. Als balling overleden te Solbad Hall, bij Innsbruck.
In de persoon en het werk van Cyriel Verschaeve herleeft de sfeer van Rodenbach: fel Vlaams nationalisme, hartstochtelijk geloof, retorisch pathos. Eén van zijn vroegste publikaties getuigt van deze verwantschap: De dichter Albrecht Rodenbach []. Zijn eerste bundel Zeesymphonieën [] is meer symbolisch dan impressionistisch: in de eeuwig bewogen zee herkent zich de eeuwig bewogen mensenziel. Daarna wijdde Verschaeve zich aan het dichterlijke drama met historische of bijbelse inhoud o.a. Judas [], Maria Magdalena [] en Elijah []. Als prozaïst gelijkt Verschaeve in zijn barokke taal-overdaad en onbeheerste vererings-lyriek op Israël Querido: Uren bewondering voor groote kunstwerken [6 delen, ] en de biografie Jezus []. Vooral tussen de beide wereldoorlogen heeft Verschaeve grote invloed uitgeoefend op de jongere Vlaamse katholieken. Zijn latere poëzie werd gebundeld als Nocturnen []. Nagelaten werk verscheen onder de titel: In 't verre land vrees uitbreiding van de oorlog tot de Sovjetunie verleende hij morele steun aan de oostfrontstrijders in hun `kruistocht' tegen het communisme. In ontving hij van de universiteiten van Jena en Keulen een eredoctoraat. In datzelfde jaar, kort voor de bevrijding van het Belgische grondgebied, week hij via Duitsland naar Oostenrijk uit. Wegens collaboratie met de Duitse bezetter werd hij door de krijgsraad te Brugge op 11 december bij verstek ter dood veroordeeld. Zijn stoffelijk overschot werd in door de leden van de Vlaamse Militanten Orde te Solbad Hall clandestien opgegraven en naar Alveringen gebracht, waar het ter aarde werd besteld. In zijn literaire werk laat Verschaeve zich kennen als het type van de dramatische barokkunstenaar die met een bewogen, soms al te mateloze retorische stijl uitdrukking tracht te geven zowel aan zijn dynamiek als aan zijn fundamentele metafysische onrust. Vanaf zijn debuut onder ps. Zeemeeuwe respectievelijk I. Oorda in De Vlaamsche Vlagge en Jong Dietschland, blijkt hij in het spoor te treden van Albrecht Rodenbach: eenzelfde heroïsche visie op het dichterschap en spanning tussen aardsheid en eeuwigheid. Verschaeve's visionaire dichterschap komt duidelijk tot uiting in z