Raynor winn and moth now
Leestip: Het zoutpad
‘Maar waarom doen we dat niet gewoon lopend?’ vroeg mijn man. Twijfelend keek ik naar de uitgespreide wandelkaarten op de vloer van ons huis. Zou dat kunnen? Dat je niet een bus neemt, maar te voet van het ene dal via een bergpas naar het andere dal loopt?
Het bleek te kunnen. Je kunt gewoon alles meenemen in je backpack en gaan lopen, daar kwam ik die zomer in Engeland achter. Tent, eten, kleding en alles wat je verder nodig hebt om te kamperen. Zo lichtgewicht mogelijk natuurlijk, en liefst ook niet al te veel – maar dat je te voet het lijntje op de kaart kunt volgen en zelfs bergen op kunt lopen, dat was een heuse openbaring. En ja, het is vermoeiend, maar de moeheid weegt niet op tegen de euforie van het uitzicht op de prachtigste kampeerplaats die je ooit hebt gezien. Bovendien had het iets helends, dat lopen. Onze lichamen werden sterker en onze geest rustiger.
Zuidkust
Engeland kent veel langeafstandswandelpaden. Eén daarvan is het South West Coast Path, dat langs de hele grillige zuidkust loopt. Mijn man en ik liepen in een andere zomer delen van dit pad. Het is geen eenvoudige route: het lijkt wel of geen meter vlak is. Je loopt altijd óf omhoog óf omlaag, en maakt zo oneindig veel hoogtemeters.
Het was dit pad dat bewandeld werd door een e
We begrijpen niet hoe ons lichaam werkt
Onlangs las ik de drie boeken van Raynor Winn. Ze is bekend geworden met Het Zoutpad, waarin ze beschrijft hoe zij en haar man Moth het South West Coast Path bewandelen, ruim kilometer langs de kust van Engeland. Ze hebben hun boerderij verloren en daarmee geen dak meer boven hun hoofd, geen inkomsten en werk. Vervolgens krijgen ze ook nog te horen dat Moth de hersenziekte corticobasale degeneratie heeft en dat hij steeds verder achteruit zal gaan.
Leven met 48 pond per week
Met een budget van 48 pond per week gaan Raynor en Moth op pad. Het is een interessant gegeven om met zo'n klein budget te moeten gaan leven. Ze kamperen in het wild, nemen regelmatig voedsel voor een paar dagen mee in hun rugzakken.
Ik zit me tijdens het lezen van alle drie de boeken te verbijten over de samenstelling van de maaltijden die ze eten. In deel 3 hebben ze inmiddels wel geld, maar aan het menu verandert weinig.
Een volle rugzak dragen is zwaar. Je moet dus goed nadenken over wat je wel en niet meeneemt en het gewicht zo laag mogelijk zien te houden. Toch nemen Raynor en Moth gecondenseerde suiker mee voor in de thee. Ze eten veel noedels, die zijn goedkoop en makkelijk klaar te maken. Als ze een dorpje tegenkomen, halen ze friet en karamelrepen
Raynor Winn en haar man Moth zijn al meer dan dertig jaar samen. Hun oude boerderij in Wales hebben ze in de loop der tijd steen voor steen opgeknapt en omgebouwd tot een goedlopende B&B.
Dan raken ze binnen een paar dagen alles kwijt: ze verliezen hun huis door een speculatieschandaal en ze krijgen te horen dat Moth een ernstige ziekte heeft. Ze hebben niets meer over en nog maar weinig tijd. Met de moed der wanhoop nemen ze een impulsief besluit: ze gaan de eeuwenoude South West Coast Path lopen, weg van alles en iedereen.
Het is een tocht van duizend kilometer langs de zuidkust van Engeland. Met twee rugzakken en een kleine tent beginnen ze hun wandeltocht door het oeroude, verweerde landschap van rotsen, kliffen, zee en lucht. En daar gebeurt het. Met elke stap, door iedere ontmoeting, en ondanks alle moeilijkheden die ze onderweg tegenkomen, verandert hun tocht verder in een bijzondere ontdekkingsreis.
Het zoutpad is een bijzonder inspirerend, openhartig en schitterend geschreven verhaal over het omgaan met verdriet, de helende kracht van de natuur en de herontdekking van de ware betekenis van het leven, als je alles bent kwijtgeraakt.
Raynor Winn debuteerde met Het zoutpad. Sinds ze het South West Coast Path heeft gelopen, is ze langeafstandswandelaar en schr
&#;De natuur is mijn nieuwe thuis.&#;
Weidse landschappen en zicht op de horizon: meer heeft Raynor Winn niet nodig om vrijheid te ervaren. In haar derde boek Landlijnen lopen haar man Moth en zij helemaal van het noorden van Schotland naar het zuiden van Engeland.
Kathy Mathys
Wat doe je als het leven uit elkaar valt? Je neemt een kaart en volgt het pad, zonder al te veel na te denken over hoe het morgen verder moet. Dat was de insteek waarmee Raynor Winn en haar man Moth het South West Coast Path afliepen nadat ze hun huis hadden verloren en Moth ongeneeslijk ziek werd.
Het verslag van die reis lees je in Het zoutpad, een van die zeldzame natuurboeken die een groot publiek weten aan te spreken omdat het ook een vertelling is over menselijke veerkracht. Moth lijdt aan corticobasale degeneratie (CBD) en wandelen blijkt een heilzaam effect te hebben op zijn symptomen.
Winn is in Antwerpen om te praten over haar derde boek, Landlijnen. Haar ogen beginnen te stralen wanneer ze vertelt over dat ene moment in de Schotse Hooglanden dat ze hun tent opzetten op een kleine strook droog land, die omringd was door rivieren. Dagen aan een stuk regende het en hielden de twee zich schuil tot de zon doorbrak en ze het tentdoek omsloegen. &#;Daar, in het zonlicht, stond een hert
Boeken van Raynor Winn
In haar unieke, beeldende, empathische stijl, doet Raynor Winn op spectaculaire wijze verslag van de zwaarste wandeltocht die zij en haar man Moth tot nu toe ondernamen. Te beginnen met de Cape Wrath Trail - een zware tocht van honderden kilometers door de Schotse Hooglanden, over afgelegen bergen, door gletsjerdalen en langs diepe lochs - maken zij uiteindelijk een maandenlange tocht van meer dan kilometer, van het uiterste noorden van Schotland naar de vertrouwde kust van het zuidwesten.
Hoe verhouden wij ons tot elkaar, en tot het land, vraagt zij zich af, nu de breuklijnen tussen de verschillende naties steeds groter lijken te worden? Hebben we nog genoeg gezamenlijks om het behoud van de aarde en de natuur voorrang te kunnen geven?
Intussen gaat de gezondheid van Moth gestaag achteruit. Het lopen van het South West Coast Path heeft destijds aantoonbaar geholpen. Eén zijn met de natuur redde hen in hun donkerste tijden, maar zal het nu opnieuw zijn magische uitwerking hebben?
In dit meesterlijke boek beschrijft Winn de vaak zware tocht in haar schitterende, heldere taal: de vreemden en vrienden, de wilde natuur en de dieren die zij onderweg tegenkomen. Daarbij weet ze niet alleen het fysieke land, maar ook het onzekere toekomstpad van deze tijd o