Biografie poulenc
Nieuwsbrief 44 (april )
Thema: Francis Poulenc: enige terzetten
Onderstaande gegevens zijn een korte samenvatting van de -eerder door mij geschreven- biografie van Francis Poulenc. Gaarne deze biografie lezen voor veel meer informatie.
WO I | WO II | ||||||||||||
Poulenc: | Groupe des Six – ‘jeugdwerken’ | zeer vruchtbare ‘rijpe’ periode | |||||||||||
Francis Jean Marcel Poulenc () werd in Parijs geboren. Zijn moeder, een echte Parisienne en ‘lichtvoetig van aard’, gaf hem op vierjarige leeftijd al pianoles. Op zijn achtste kreeg Francis ‘officieel’ pianoles en hij ontdekte in die tijd ook de muziek van Debussy. Toen Parijs in de winter van overstroomde, verhuisde het gezin tijdelijk naar een huis in het bos van Fontainebleau. Daar kocht Francis de bladmuziek van Schuberts Winterreise: het leven in de natuur en de beelden uit de Winterreise met de muzikale vertolking ervan, beschreef hij als beslissend in zijn leven.
Hierna ontdekte hij het werk van Stravinsky. Geïnspireerd door deze muziek deed hij in en piano- compositiepogingen, maar deze werken vernietigde hij later zelf. Hij ontmoette in Stravinsky zelf. Hun vriendschap was blijvend, ondanks dat Stravinsky in de
Roger Nichols: Poulenc - A Biography Yale University Press ()
|
De literatuur rond Francis Poulenc is de laatste decennia enorm gegroeid. In Frankrijk verschenen in het Frans lijvige boeken met zijn brieven en geschriften en er bestaat zelfs een Nederlandstalige biografie (van Erik Fokke). De discussie rond de componist lijkt zich te concentreren rond zijn persoon, want de kwaliteit en de betekenis van zijn muziek staan niet ter discussie, getuige het redelijk constante aantal uitvoeringen in de concertzaal en op de geluidsdrager. Terwijl het neoclassicisme het in de publicaties van deze tijd beter doet dan in de hoogtijdagen van het modernisme, lijdt Poulenc nauwelijks onder de koerswisselingen waarmee vooral Prokofjev en Hindemith te maken hebben.
Niettemin verandert er van alles. Tijdens zijn leven () was hij erkend en gewaardeerd als neoclassicist. Hoewel niet geacht van het niveau van Stravinsky (iets dat hijzelf ook vond), genoot hij aanzien om zijn muziek, met name om zijn liederen en koorwerken (mede dankzij fantastische vertolkers), een handvol niet uitzonderlijk moeilijke pianostukken, zijn opera Dialogue des carmélites en het monodrama La voix humaine. De reden is, naast uiteraard d
Francis Poulenc ()
Franse componist
De Franse componist Francis Poulenc schreef zijn belangrijkste composities aan het begin van zijn loopbaan. Zijn balletmuziek 'Les Biches' werd in gebruikt door Ballets Russes van Serge Diaghilev. Met vijf andere Franse componisten nam hij afstand van de romantiek en de invloed van Richard Wagner.Opleiding
Francis Poulenc werd op 7 januari geboren in Parijs. Hij was de zoon van de grootindustrieel Émile Poulenc en de amateurpianiste Jenny Royer. Zijn vader was een van de stichters van het farmediebedrijf Rhône-Poulenc. Francus kreeg zijn eerste pianolessen van zijn moeder. Poulenc studeerde piano bij Ricardo Viñes, maar hij was als componist vrijwel autodidact. Pas tussen en zou hij enkele lessen over compositie krijgen bij Charles Koechlin, een leerling van Gabriel Fauré.Rhapsodie nègre
De eerste uitgegeven compositie van Francis Poulenc was de 'Rhapsodie nègre' uit Dit eerste werk sloeg direct goed aan. Tijdens zijn militaire diensttijd componeerde hij 'Mouvements perpétuels' (). Dit stuk bestond uit drie pianostukken en betekende de internationale doorbraak voor Francis Poulenc. In 'Mouvements perp&eFrancis Poulenc vond zijn koormuziek het meest authentiek
Francis Poulenc () was een kleine grootmeester in de muziek. Een componist die nieuwe en moderne muziek schreef en nooit het publiek uit het oog verloor. Dit jaar, op 7 januari, was het honderd jaar geleden dat Poulenc geboren werd in een familie van apothekers en fabrikanten van farmaceutica. Toen zijn vader in overleed, erfde hij zoveel geld dat hij zich kon wijden aan zijn passie: het componeren.
Met name Debussy en Satie hebben een onuitwisbare invloed gehad op de muziekstijl van Poulenc. Met de laatste onderhield hij ook een jarenlange vriendschap die helaas verzuurde toen Poulenc minder vijandig bleek te staan tegenover de muziekcriticus Louis Laloy dan Satie wenselijk vond. Satie zag de groeiende vriendschap tussen Laloy, Poulenc en collega-componist George Auric als persoonlijk verraad. Tijd om het goed te maken was er nauwelijks. Satie overleed anderhalf jaar later aan de gevolgen van chronisch c vormde met Auric, Darius Milhaud, Arthur Honegger, Germaine Tailleferre en Louis Durey de Groupe des Six. Een naam die door de muziekcriticus Henri Collet verzonnen was naar analogie van het 'machtige hoopje' van vijf Russische componisten onder wie Moessorgski en Rimsky-Korsakov. Eigenlijk maakte deze groep deel ui
| Francis Poulenc (7 januari - 30 januari ) |
|---|
| Poulencs vader was directeur van de "Produits Chimiques Poulenc". Francis zelf werd in Parijs geboren op 7 januari Hij volgde als vijftienjarige lievelingsleerling pianolessen bij Ricardo Viñes, en werd op zijn twintig, zij het tot zijn eigen verbazing, opgenomen in de "Groupe des Six". Hierin hadden zich componisten verzameld die geen muzikale eenheid zochten, maar elkaars werk stimuleerden en hielpen verspreiden. De andere leden van de groep waren Durey, Auric, Honegger, Tailleferre en Milhaud. De enige vorm van componistenopleiding die hij ontving, bestond uit enkele waardevolle raadgevingen van Charles Koechlin. Verder kan men hem beschouwen als een volkomen autodidact. Aanvankelijk ging Poulenc onbekommerd zijn eigen weg, en zweerde nooit bij slechts één stijl tegelijk. De nonchalante eenvoud en ongedwongenheid werd later in de rijpere composities in een klassicistisch keurslijf gedwongen, maar nooit ontbrak de humor in zijn werk. Verder was hij wel op de hoogte van wat zijn tijdgenoten produceerden, maar liet er zich nooit door beïnvloeden. Van Poulenc zijn minder werken bekend dan bijvoorbeeld van Darius Milhaud, maar ze munten uit door een zeldzame verfijning. Vooral onder zijn jeugdwerken treffen we pareltjes a |