Jimmy page leeftijd

Deze biografie toont de twee gezichten van rockband Led Zeppelin, en doet ze allebei recht ★★★★☆

Dat Led Zeppelin – The Biography pagina’s dik is, heeft een vertrouwenwekkend precedent. Het vorige muziekboek van Bob Spitz, uit alweer, telde bijna pagina’s en is nog steeds de meest complete en verhelderende Beatles-biografie.

Ook met dit nieuwe boek levert de Amerikaanse schrijver en journalist weer een knappe prestatie. Wie het verhaal van Led Zeppelin wil schrijven, ziet zichzelf voor een lastige opgave gesteld. Dit was een band met twee gezichten; hoe voorkom je dat een daarvan het andere overschaduwt?

Vanaf hun start eind tot de plotselinge dood van drummer John Bonham in september was Led Zeppelin de grootste rockband op aarde, met zes nummeralbums in de VS en zeven in Groot-Brittannië, waar de groep vandaan kwam. En met een serie megatournees die alle publieksrecords vermorzelden.

Excessief gedrag

Die slopende concertreeksen deden ze vooral in Amerika, voor Britse rockbands toen een onuitputtelijke goudmijn. Bijkomen deden Led Zeppelin en hun entourage steevast in Los Angeles, waar ze hun voorkeur voor jonge tienermeisjes zonder scrupules konden uitleven. Gitarist Jimmy Page ging hierin het verst, met een meisje dat niet ouder was dan 14 jaar. En in elke stad die L

Led Zeppelin

Jimmy Page speelt in de Yardbirds als die groep in uitelkaar valt. Om de resterende contractuele verplichtingen na te komen formeert Page een nieuwe band, met naast gitarist Page, zanger Robert Plant, bassist John Paul Jones en drummer John Bohnam. Aanvankelijk spelen ze onder de naam New Yardbirds, maar al snel dopen ze zich Led Zeppelin, naar een grappig bedoelde opmerking van Who-drummer Keith Moon over de toekomst van de groep: "It would go down like a lead zeppelin".

Debuut

Het eerste album, Led Zeppelin (I) levert onder andere de nummers 'Good Times, Bad Times', 'Communication Breakdown' en 'Dazed And Confused' op. Op het moment van release hebben de singles nog geen noemenswaardig succes in de hitlijsten. Pas in een later stadium worden de nummers beschouwd als legendarisch.

Stairway to Heaven

Led Zeppelin II laat niet lang op zich wachten. 'Whole Lotta Love' bereikt zelfs een nummer vier positie in de charts. Dit is tegelijkertijd de hoogste notering ooit van een Zeppelin single. In volgt Led Zeppelin III. Dit schitterende album bevat onder andere het opzwepende nummer 'Immigrant Song', maar ook het weemoedige 'Tangerine'. Het vierde album heeft officieel geen naam, maar wordt Led Zeppelin IV genoemd. Hierop staat het meest bekende nummer van

"Natuurlijk dacht ik weleens: goh, wat waren we goed"

Een vreemde aanblik: Jimmy Page zonder gitaar. Er lijkt iets niet te kloppen, hier in de oud-Londense loungebar The Gore, op de hoek bij de Royal Albert Hall. Een gitaargod zonder zijn scepter. Een gemankeerde rockgrootheid, lichtelijk onthand, die zich dan ook wat aarzelend door het vertrek verplaatst. Elegant, dat wel. Een hyperslanke jarige. De sneeuwwitte haren in een strakke staart, afgekleed in onberispelijk zwart. En uiterst voorkomend, zoals hij zich voorstelt met die uitgestoken gitaarhand die een dagje vrij heeft - "Jimmy. Nice to meet you."

Alsof Jimmy Page zich zou moeten voorstellen: componist, gitarist én producer van de megaband Led Zeppelin, een van de invloedrijkste popmusici, ooit uitgeroepen tot "grootste en mysterieuste gitarist aller tijden", uitvinder van de hardrock; en hamer nog maar wat eretitels op dat voetstuk. Dit soort jubelende kwalificaties moeten de heer Page zelf toch ook onbescheiden door het hoofd zijn geschoten toen hij zich jaren geleden opsloot in een Londense geluidsstudio tussen dozen vol mastertapes, met duizenden 'takes' van analoge studio-opnamen van zijn band Led Zeppelin. Toch best een lekker bandje.

Geschiedschrijving

Page had ergens begin deze eeuw besloten dat

De backstage-avonturen van Led Zeppelin lezen nog steeds als een jongensboek

Het is vijftig jaar geleden dat Led Zeppelin werd opgericht en dat is aanleiding voor een boek, dat onlangs in een Nederlandse vertaling uitkwam. Jimmy Page, Robert Plant en John Paul Jones overleefden de periode van seks, drugs en Rock and Roll. John Bonham, ook wel Bonzo genoemd, redde het niet.
Hij was altijd al nerveus over zijn muzikale kwaliteiten als drummer. Bovendien kon Bonham niet heel goed omgaan met de roem die de band al tien jaar naar alle uithoeken van de wereld had geleid. Hoewel hij was gestopt met heroïne, spoelde de spanning thuis weg met een enorme hoeveelheid drank.

Immense hoeveelheid wodka

Bonham was al dronken toen manager Rex King hem ophaalde om langs te gaan in het huis van Jimmy Page, die dat onlangs voor pond had gekocht van acteur Michael Caine. Onderweg stopten ze even voor ontbijt met een glaasje jus, aangelengd een immense hoeveelheid wodka.
Bij Page thuis lukte het spelen aardig, tot het moment dat Bonham door de wodka niet meer verder kon. Roadies stopten hem in bed. Toen hij de volgende dag niet aan de lunch verscheen, gingen zij toch maar eens kijken. John Bonham was dood, gestikt in zijn eigen braaksel.

Reünie-tour

Voor Led Zeppelin was dit de reden om te

In deze Led Zeppelin-biografie komen de in vaagheden grossierende popmuzikanten te vaak zelf aan het woord (drie sterren)

Zo ongeveer elke biografie van een Britse popband of popartiest uit de jaren zestig begint met een sfeertekening van de moeizame kinderenjaren tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Mick Wall doet het verrassend anders in zijn vuistdikke boek over Led Zeppelin, tien jaar oud maar nu vertaald. Hij trapt af met een verzonnen innerlijke monoloog van gitaargod Jimmy Page en komt daarna meteen ter zake met het verhaal over de oprichting van de band in onder leiding van Page.

De hele biografie is gelardeerd met dit soort verzonnen monologen, die overtuigende kijkjes bieden in de ziel van Page en de andere drie bandleden. En ook in die van manager Peter Grant, zonder wiens buldogbeleid Led Zeppelin nooit zou zijn uitgegroeid tot de succesvolste band van de jaren zeventig.

De triomfen waren een zegen maar ook een vloek. De combinatie van slopende tournees en geld dat met bakken tegelijk binnenkwam, leidde tot een extreem hedonistische manier van leven die een legende op zichzelf zou worden. Wall laat zien hoe het er in werkelijkheid aan toeging en daar word je niet vrolijk van: astronomische hoeveelheden drank en drugs, honderden hotelkamers die werde