Biografie adele neuhauser

Conserve's Leessite

Een pleidooi voor (h)erkenning van kritisch schrijverschap

Marita Mathijsen noemt haar boek een emobiografie

Vol bewondering deelde ik al lezend urenlang het leven met Elisabeth Wolff-Becker (), en natuurlijk van haar dierbare levensvriendin Aagje Deken (). Tegelijk met de feiten uit hun leven is deze biografie ook een pleidooi voor (h)erkenning van kritisch schrijverschap. En meer.

Op het omslag staat een vrolijk ogende Marita Mathijsen. Opgelucht waarschijnlijk dat na zoveel jaar arbeid deze biografie in de wereld komt. Maar die vrolijkheid was er niet op alle momenten, schrijft ze. Treffend naast de vele historische feiten is haar sterke empathie voor beide dames. Dat is duidelijk door de hele biografie voelbaar. Een paar voorbeelden. Mathijsen stokt bij het beschrijven van de ellende in de laatste levensjaren van die twee zieke, moegestreden vrouwen, die moeten bedelen bij vrienden en familie. Het grijpt haar aan. Ze is in tranen na de tragische maar verlossende dood van Betje Wolff, na een gruwelijk lichamelijk lijden van zo’n drie jaar. Zes dagen na haar dood sterft ook Aagje Deken. ‘Het graf (van Betje – DdS) lag nog open toen Aagje naar het kerkhof gebracht werd. Daar werden de twee vrouwen in hun kist met elkaar herenigd.’

Emobiografie

Jeanne van Schaik-Willing Marmer en abrikozen

een reis naar Roussillon

`Marmer en abrikozen is een heel mooi, dichterlijk geschreven boekje over een reis die Jeanne van Schaik-Willing naar Roussillon maakte. Zij heeft in die omgeving de rust gevonden om te mediteren over kunst en schoonheid, dood en leven, over Casals, de cellist, die daar in ballingschap leeft, evenals de Moreno s, en over nog zoveel meer. Een boekje voor fijnproevers. Nederlandse Bibliografie, januari

Fictie

Nederlands | 55 pagina&#;s (ePub2, 1,7 MB) | Em. Querido&#;s, Amsterdam |

E-book


Conserve's Leessite

Romantiek, wraak en spannende avonturen

Het leven van Madame Tussaud

Iedereen kent haar naam, als naamgever van de wassenbeeldenmusea in Amsterdam en 25 andere steden in de wereld. Maar wie was Marie Tussaud, de grondlegster van dit bedrijf nu eigenlijk. Daarover gaat de nieuwe roman van Jacobine van den Hoek. Op levendige wijze weet zij deze eigenzinnige vrouw tot leven te wekken.

Madame Tussaud blijkt een bijzonder dankbaar object voor een geromantiseerde biografie. En Jacobine van den Hoek toont zich een uiterst bekwaam schrijfster voor dit genre. Terwijl ze de historische feiten uit het leven van Tussaud nauwgezet volgt, vult zij daartussendoor de dagelijkse gebeurtenissen en de emoties van haar personages heel geloofwaardig in.

Grosholtz

Madame Tussaud werd in geboren als Marie Grosholtz. Haar vader was reeds overleden bij haar geboorte en haar moeder werkte als huishoudster bij dokter Curtius die bij wijze van hobby wassen beelden maakte. Nadat Curtius vanuit Bern verhuisde naar Parijs om daar een expositieruimte met wassen beelden van personen uit het koninklijk huis te openen, volgden Marie en haar moeder hem enige tijd later. Van jongs af aan werkte Marie mee aan de wassen beelden.

Over de auteur

Jacobine van den Hoek () studeer

  • Scarlet Wilson Arts zonder grenzen

    Na de uitbraak van een virus zit dokter Callie Turner noodgedwongen met de knappe dokter Matt Sawyer in quarantaine. Genoeg ingrediënten voor een paar uitdagende dagen. Callie probeert uit alle macht de situatie onder controle te houden, maar de rebelse Sawyer is een geval apart. Hij laat zich niet beteugelen. Integendeel, hij zoekt juist voortdurend zijn grenzen op - en niet alleen de zijne! Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie

    Nederlands | 4 uur 56 minuten ( MB) | Harlequin, Amsterdam |

    Luisterboek (digitaal)

  • Tessa de Loo Kenau

    Vrij naar de gelijknamige film Haarlem, De stad wordt belegerd en langzaam uitgehongerd door de Spanjaarden. Kenau Simonsdochter Hasselaer, de (spreekwoordelijk geworden) vrouw uit één stuk en voor de duivel niet bang, roept zo&#;n driehonderd vrouwen op het noodlot niet af te wachten, maar hun lot zelf in de hand te nemen. Zij aan zij vechten ze vanaf de stadswallen met de soldaten. Het gaat er niet zachtzinnig aan toe: ze gooien hete pek, kokende olie en brandende hoepels over de hoofden

    Nederlands | 11 uur 18 minuten ( MB) | De Arbeiderspers, Amsterdam |

    Luisterboek (digitaal)

  • Frank Westerman Stikvallei

    21 augustus ’s Avonds bij nieuwe maan sterft al het leven in een vallei in Noordwes

    Ödön von Horváth ( — ) was een Hongaars/Duitse schrijver uit de Duitse literatuur.

    Horváth was de zoon van een Hongaars diplomaat, en bracht zijn jeugd dus reizend door. Hij was in Kroatië geboren, maar verbleef achtereenvolgens in Belgrado, Boedapest, Wenen en München Hij studeerde germanistiek in deze laatste stad, maar besloot al snel van de pen te willen leven. Tussen en woonde hij hoofdzakelijk te Berlijn, in een steeds ongunstiger wordend klimaat; Horváth was een liberaal, die sterk afkerig stond tegenover het nationalisme. Als progressief schrijver kreeg hij zijn stukken na niet meer opgevoerd. Het waren volksstukken, geschreven in de post-expressionistische periode, die niet zelden met veel sarcastische humor de bekrompenheid van de Spießbürger, de kleinburgerlijke dorpsmens, op de korrel namen.

    Horváth was opgegroeid tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog, en hij beschouwde zijn generatie als bedorven en ontmenselijkt. Een belangrijk thema in zijn werk is de inflatie, die in de Weimarrepubliek een onoverkomelijk probleem stelde: voor Horváth was inflatie niet enkel een economisch, maar ook, en vooral, een cultureel fenomeen. De personages die hij schildert, citeren uit de grote Duitse traditie — ofschoon Hongaars van afkomst was Duits Horváths moeder