Waar blijft de biografie van claus

Opvallend is ook hoe geen enkel stadium definitief voorbijgestreefd lijkt: de schrijver begint met vormvaste sonnetten en schrijft die decennia later opnieuw, herneemt decennialang dezelfde thema’s, en ook in zijn leven zijn liefdes nooit definitief voorbij, net zo min als de trauma’s van zijn jeugd.

Schaevers is erin geslaagd om licht te werpen op Claus’ complexe levensloop. De beschouwingen over de vele reizen en de talrijke contacten met Nederlandse en vooral internationale schrijvers zijn revelerend. Het wordt duidelijk hoe al die prikkels hun sporen hebben nagelaten in zijn oeuvre. Specifiek voor de poëzie zijn bijvoorbeeld een studiereis naar de Verenigde Staten (voor Een geverfde ruiter) en naar Cuba (voor Van horen zeggen) ongemeen belangrijk gebleken. Ook Claus’ theateractiviteiten, zijn bijdrage tot de film en zijn werk als plastisch kunstenaar krijgen in deze biografie terecht veel ruimer aandacht dan gebruikelijk. Het toont de gedrevenheid van de kunstenaar, ook al leidt zijn gebrek aan specifieke expertise ter zake meermaals tot het falen van het project.

Op het vlak van zijn privéleven worden sommige vriendschappen uitgelicht. Onder meer zijn jeugdvrienden Anatole Ghekiere, Roger Raveel, Simon Vinkenoog en Jan Walravens blijken (een tijdlang) cruciaal te zi

Door Reinjan Mulder
Deze week verscheen van Marc Schaevers de lang verwachte biografie van Hugo Claus. Belangrijke plaats daarin neemt Claus&#; Magum Opus Het verdriet van België in. Over dit boek interviewde ik de schrijver in in Antwerpen, maar 11 jaar jaar eerder sprak ik Claus daar ook al even over, in Gent, samen met mijn NRC-collega Hans Maarten van de Brink, met wie ik een grote reportage over Gent en zijn schrijvers maakte. Hieronder ons verslag van dat eerste, memorabele bezoek in , aan de vooravond van het verschijnen van Het verdriet van België.

HUGO CLAUS: &#;IK BEN EEN FABRIEK DIE NIET TE STUITEN IS&#;

&#;De God van Gent &#;wordt hij genoemd. Hugo Claus, die in tijdens de Nacht van de Poëzie een lang gedicht over de bandiet Jan de Lichte zal voorlezen, was op dat moment sinds een jaar of vijf weer terug in de stad die hij &#;mijn domein&#; noemde. Zijn drie broers wonen er, zijn ouders, zijn wettige echtgenote, zijn zoon en veel van zijn kennissen, &#;al of niet debiel&#;. Zijn terugkeer, na verblijven in Amsterdam, Parijs en op het platteland, is volgens Claus dit keer definitief. &#;Ik heb het gevoel,&#; zei hij, &#;dat ik hier niet aldoor op terrassen moet zitten, vrouwen achterna lopen, herrie zoeken en beschonken taal moet uitslaan met vrienden tot

Een literaire avond om u tegen te zeggen. Donderdag 14 maart om 20 uur verwelkomen we Mark Schaevers, de biograaf van Hugo Claus. Hij leverde 'De levens van Claus' af en dat is een werk waar we niet omheen kunnen. Een krachttoer.

Biograaf Mark Schaevers realiseerde zich maar al te goed dat hij bij het schrijven over Hugo Claus meerdere levensverhalen had te doorgronden. Schrijver, kunstenaar, filmer: alleskunner Hugo Claus heeft er alles aan gedaan om de mythe van zijn biografie mee vorm te geven. Schaevers’ werkwijze is dezelfde als bij zijn bekroonde boek over Felix Nussbaum. Hij volgt zijn onderwerp op de voet, zonder expliciet te interpreteren. Waar de schrijver dacht: ‘Ik ben de baas, hè, van al die Clausen’, geldt dat evenzeer voor de biograaf. Te midden van alle tegenstrijdigheid heeft Schaevers een leven van eenheid kunnen beschrijven, en ook voor wie Claus dacht te kennen zal het totaalbeeld verrassend zijn. De levens van Claus is het resultaat van diepgravend onderzoek, van geduld en sensitiviteit, en een getuigenis van een scherp verstand en literaire verbeelding.

De meesterverteller Schaevers brengt de lezer dichter bij Claus dan de schrijver zelf ooit heeft toegestaan, en tegelijk is deze biografie een wervelende cultuurgeschiedenis die meer dan een halve eeuw

Boek met levensverhaal van schrijver Hugo Claus is uit: "Hij heeft zijn oorlogsverleden verzwegen" 

"De levens van Claus" is de passende titel van de omvangrijke biografie van Hugo Claus, die behalve schrijver ook kunstenaar en filmmaker was. Het boek van Mark Schaevers probeert "de pijlers van de mythe Claus" onderuit te halen. Bijvoorbeeld het verzwijgen van zijn eigen collaboratie in de Tweede Wereldoorlog.

Kristien Bonneure

Tien jaar heeft journalist en schrijver Mark Schaevers gewerkt aan "De levens van Claus", de dikke biografie van Hugo Claus (). Claus was een van de beroemdste auteurs van ons taalgebied, met bekende werken als de roman "Het verdriet van België", "De Oostakkerse gedichten" of de theaterstukken "Vrijdag" en "Suiker". Claus schreef ook filmscenario's, hij regisseerde, tekende en schilderde.

"Het is een exceptioneel leven waarachter ook exceptioneel werk zit. Ik was te ambitieus om te denken dat ik onder de bladzijden kon blijven", zegt Schaevers. Het boek telt er uiteindelijk bijna , waarvoor de biograaf talrijke getuigen interviewde. Schaevers kende Hugo Claus persoonlijk en publiceerde eerder al over hem.

BEKIJK - Biograaf Mark Schaevers over "

Leven in het meervoud: Mark Schaevers’ biografie van Hugo Claus

In zijn langverwachte en lijvige biografie van Hugo Claus is het Mark Schaevers er vooral om te doen de realiteit achter de fantasie bloot te leggen. Komt Claus, voor wie de leugen de brandstof van zijn verbeelding was, daarmee dichterbij?

Het is niet eenvoudig je Hugo Claus (), als geen ander de trotse belichaming van het anarchistische Ni Dieu, ni Maître, voor te stellen in militair uniform. En dat vond hij zelf ook. Dus toen hij in het voorjaar van een oproep kreeg zich op 1 april te melden voor de zes weken durende opleiding in de Chartreuse-kazerne in Luik deed hij een poging daar onderuit te komen door zich “gek te laten verklaren”, wat, tot zijn verbazing, mislukte. Daarna zwijnde hij alsnog: hij werd overgeplaatst naar Schaarbeek, waar hij als hoofdredacteur van het officiële orgaan van het Belgische leger, Soldatenpost, geheel naar eigen inzicht journalistiek werk kon verrichten. “Ik publiceerde daar een paar stukjes in, onder meer een artikel over drie jonge schilders, Jan Burssens, Pierre Vlerick en Roger Raveel. Leuk vond ik het ook te schrijven over musici die niet bestonden.” Liegen en fantaseren liggen dicht bij elkaar, in dat grensgebied voelde Claus zich als geen ander thuis. Op 29 maar